Continue


[CH1678:001]
VAN PIETER PATER, CLOCKENIST GEWORDEN
’t HooghMogende bewint, daer wij all onder hooren,
Is maer van ’t laeger Huijs, bij Paters op den Toren.
Is hij soo mogend nu als hoogh in sijn beleidt,
Hij is d’ hoogmogenste van all hooghmogentheit.
(5) Maer ’tis een ned’righ Man; en echter hoogh te achten,
Als die den hoogen dienst soo ruchtich sal betrachten,
Datm’er af hooren sal. In een Woord al geseit,
Men is hem schuldigh Eer, Gehoor, Gehoorsaemheit,
Diens onderhoorighe zijn all’ de hoogste Machten.
(10) Dus praette een prater
Van Pieter Pater.
27. Ian.




[CH1678:002]
NOCH
Van d’onderste Musijck tot inden hoogsten top
Is Pater g’avanceert: laet het hem niet benijen,
’t En is met eene schré niet schielyck te beschrijen,
Men raeckter moeijelijck en bij veel trappen op.
28e.
2 g’avanceert: wel geplaetst afschr.




[CH1678:003]
GRAFSCHRIFT
De wondere van Eyck wierd in dit Graf gedragen,
Soo wij ’t ons’ ooren vragen,
Ruijm vijftich jaer te vroegh. Tot sijn’ Volkomen eer
Hoefd’ hij der niet een meer:
(5) En ’twaer haer te vergeven
De domme Moordenaers, d’onredelijcke Doot,
Hads’ ons maer laten leven,
Doens’ hem ter neder schoot,
Dat alle Constenaers verschrickten en vermanden,
(10) Sijn onbegrijpelijck, sijn weergaloos paer handen.
28. Ian.




[CH1678:004]
VAN DIRCK
Dirck is voor heel goed arms bekent,
En dicht Gedichten sonder end:
Doen ick hem ongelijck als ick hem somtijds heet
Een altyd besighen barmhertige Poeet ?
30. Ian.




[CH1678:005]
Qui totum clamore forum conclamat agijrta,
Plebe quidem planus judice, me planus est.
14. Apr.




[CH1678:006]
RIJKE DIRCK
Dirck, van gering beroep en afkomst geener waerden,
Pronckt in sijn Coets voortaen met min niet als vier paerden.
Soom’ hem de reden vraeght: dees brenght hij voorden dagh;
Om dat hij Geldigh is, en dat hij ’t ruijm vermagh.
(5) Maer Doen van Konnen, en tot Mogen van Vermogen,
Zijn misgevolgen, die in Rechten niet en dogen.
Apr.




[CH1678:007]
OP YEMANT
Hoe lang duert uw geduld, achtbaere hoogwyse Rechters,
Hoe lang en walght ghij niet van alle daegh wat slechters,
Wat meer onlydelix te hooren uyt den mond
Die niet als laster braeckt uijt valscher herten grond ?
(5) Maeckt u ’tgeboefte quijt, en leert het haer eens schamen
Diens list is, vrome lien haer vleckeloose namen
Te schenden met een slijck gebaggert uijt den poel
Van nyd en Broederhaets onChristelijck gewoel.
* * *




[CH1678:008]
AENDEN HEERE P. VAN CLEEFE OUD-BORGEMEESTER DER STEDE
SCHIEDAM, MET MIJN CORENBLOEMEN.
Ick hoor u all van verre seggen,
Waer blijv ick met dit lompe Boeck,
Waer sal het staen, waer kan ick ’tleggen,
Waer vind ick sulcken ruijmen hoeck?
(5) Maer, Heer, gedenckt aen uw Versoeck:
Het Spreeckwoord seght van ouden tyden,
En ’tseght de waerheit, in mijn’ sin,
De menschen raecken aen geen lyden,
Of helpend’er haer selven in.
16. Iun.




[CH1678:009]
AFSCHEID VANDEN ROOSENDAEL
Die vanden Roosendael kan scheiden sonder suchten,
En is ’tgesicht van all’ syn’ wonderen niet waerd.
Maer die aen Princen lust en lasten is vergaert,
Is sijn verkiesen quijt, en plicht gaet voor genuchten.
(5) Vaert wel dan schoon verblijf, groen Hemeltjen op aerd,
Doorluchtighe orgelen van silvere geruchten,
Vaert wel, soet Paradijs, weergaloos Roosendael;
Dit ’s wat van u geseght, maer verr van altemael.
Buren 16-26 Iul.




[CH1678:010]
HVGENIVS HEINSIO S.
Venit Vianam, cuius hic manum vides,
Ac te videre, si vacat, valde cupit.
Si non vacat, videbit invitum tamen,
Dicturus unum hoc scilicet verbum vetus,
(5) Quam candide sit quamque
Constanter tuus.
Het gedicht is bij de brieven




[CH1678:011]
AEN .TWEE SCHOONEN
Hier hebt ghij dan het malle Boeck,
Moij meisje, werpt het in een hoeck;
En laet het ongelesen leggen.
Magh icker noch een woord toe seggen,
(5) Mij dunckt, sijn rechte plaets sal zijn
In ’tgroot Menagie-magazijn,
Daer de provisie in bewaert werdt,
En voorde vrienden niet gespaert werdt,
Van allerhande snuijsterij;
(10) Ick weet daer dicht een hoeckje bij,
Daer nu en dan de damoiselle
Met haer eerwaerdighe Geselle
Verlegen moghten zijn, ter nood,
Om een papiertie, klein of groot.
(15) Soo hoeven sij niet verr te soecken
Waer mé schoone hemmetjens en broecken
Te vrijen van all ongemack:
Sij konnen maer dit lompe pack
(Elck blaedje namentlick in vieren)
(20) Tot die noodwendigheit vertieren.
Als ’top is, sal ick haer noch een
Sien te bestellen met haer tween.
Valt aen dan Ioffertjens, ghij hoeft soo slechte waeren
Tot voor of achterdeel in ’tminste niet te sparen;
(25) Laet sien eens wie daer meer papiers verbrodden kan,
Twee Meissiens, of een Sot, dat’s een oud rijmend man.
20. Aug.




[CH1678:012]
SUR LE PORTRAICT DE PHILIPPE DE MARNIX SEIGNr DE St. ALDEGONDE;
DU SÇAVANT PINCEAU DE MAD.le IEANNE D’AERSSEN
Si le pouuoit sçauoir, le noble de Marnix,
Ce qu’une illustre main a produit son visage,
Que ne diroit il pas, que diroit il? (j’enrage,
De ne pouuoir finir, faute de Rime en ix.)
(5) Mais, je n’enrage plus; grace à St. Aldegonde:
Il diroit, me voijci la merueille du monde.
Non; j’acheue la Rime, il diroit, le Phenix.




[CH1678:013]
OP MIJN 82e VERJAEREN
Moord-jaeren, scheidter uijt, en denckt niet meer aen mij,
Ghij komt voort aen te laet: Hadt ghij ’top mij geladen,
Den aenslagh is gemist, ghij kont mij niet meer schaden;
’K ben all’ uw’ sevenden en negenden voorbij.
(5) ’T is waer, om hondert jaer min een te moeten leven,
Gebrekender nog wel twee negenen in als,
Maer wacht ghij noch soo lang, en brengt mij dan om hals,
Amen, en van nu af is u de moord vergeven.
Hofwijck natali meo (4 Sept.) 82.mo.
Et nunc quae est expectatio mea; nonne dominus? Ps. 38,8 in marg.




[CH1678:014]
A M. L’ AMB.r TEMPLE 22e SEPT 1678
Ie demande à Vostre excellence
Trois gouttes de vin de Prouence.
Ie l’aij dit si noble et si doux,
Qu’on en enrage parmi nous.
(5) Mais que rien ne vous inquiete,
La quantité sera discrete,
La continuité de graces dans le coeur
De vostre infiniment obligé seruiteur.




[CH1678:015]
IN SYNAXI.
Hic sedeo, hic sedi, ah ! quoties indignus et idem !
Tandem, magne Deus, fac sedeam melior.
2. Oct.




Sermones de vita propria



[CH1678:017]
TEGEN ’TSPEL
’Khaet allerhande spel van Caerten en van Steenen.
De reden, dunckt mij, staet
Niet qualick op haer’ beenen.
Ick houw niet van ’tvermaeck, dat daer maer in bestaet,
(5) Dat het mij staegh heel wel, mijn’ vriend heel qualick gaet.
1. Nou.




[CH1678:018]
AEN DIRCK.
Dirck draeght sich als een Leew in ’tveld:
Getuijgen hebben ’t ons vertelt.
Maer, Dirck, magh ick dat woord wat naerder overleggen ?
Met reden is ’t, dat Vriend en vyand voor uw vreest;
(5) Want, Dirck doet als een Leew, is min noch meer te seggen,
Als dat gh’ een vent zijt als een Beest.
3. Nou.




[CH1678:019]
WOORD HOUDEN
’t Luydt redenloos en onbeleeft,
Een ding te houwen datmen geeft:
Maer niettemin, in goeder trouwen,
Een die sijn woord geeft moet het houwen.
12. Nou.
3 niettemin: evenwel afschr.




[CH1678:020]
OP DE GEMAECKTE FONTEIN TEN ROOSENDAEL
Tot noch toe was ’t Gods woord, Gods overvloed, Gods zegen,
De Silvre plassen van dien onderaerdschen Regen
Daer Roosendael in swemt: Nu komt den Eigenaer
En thoont vernuftelijck hoe schoon de wereld waer,
(5) Had yeder een de gaef van ’t Schepsel te besteden
Waer toe het dienstigh is: de Menschelycke Reden
En reickte noijt soo verr, ten waer God selver quam
En opende ons ’tverstand en ’tonverstand ontnam.
Hier hebt ghij ’t, vreemdeling; komt, helpt den Heer genieten
(10) De vreugden daer hij Vrouw Nature aen heeft gewent,
En vreest niet of u een of beij verlegen lieten;
Sijn water en sijn gunst zijn beide sonder end.
Hag. 29. Nou.




[CH1678:021]
De rycke weelde van dien onderaerdschen Regen
Daer Roosendael in swemt, kon ’tedele gemoed
Des Landheers niet voldoen: God was hem veel te goed,
Om niet voldanckt te zijn; waer mé ? met holle woorden




[CH1678:022]
AENDEN HEERE W. VAN HEEMSKERCK MET MIJN’ CORENBLOEMEN
Dingt niet te scherp met mij; ick weet en sie, Heemskerck
D’onvergelijck’licheit van onse Coopmanschappen.
Ghij schenckt uw en Natuers doorluchtighst Meester-werck;
Ick schenck gestolde papp van oude linnen lappen.
(5) Maer uw’ beleeftheit weet, die all doet wat hij kan,
En geeft all wat hij heeft, is geen ondanckbaer man.
2. Dec.




[CH1678:023]
OP D. BUIJSEROOS CAMERSPEELTJE VANDE VREDE
Wat quam’er soet geluyd uijt menigh mond en hert,
Als ijeder keel de Vred’, het best van alle dingen,
Soo cierlijck kost besingen
Als s’ hier besongen werdt !
ult. (31) Dec.

Continue