[CH1665:001]
AD REGEM KAL. IAN. MDCLXV
Si quot habes annos totidem bis, terque quaterque
Perpetuâ Gallos prosperitate regas,
Si quot habes Populos, et quot, Ludovice, mereris,
Tot victor Christi nescia Regna domes;
(5) Incipe felices pulchro signare Kalendas
Auspicio; Divos omina diva decent:
Solve domum obsessam, et Porcis immitte molestos
Daemonas; hoc ipsum quod Deus egit ages.
Paris. Kal. (1) Ian.
[CH1665:002]
AD BEUNINGIUM
De Té te moneo, et de me te credere posco,
Me te, vel sine Té, plus quam Té diligere et me.
Ib. 4. Ian.
[CH1665:003]
Instruxisse Domum Auriacam Gothus asserit, et, si
Diis placet, inviti est Creditor Auriaci.
Destruxisse Domum Auriacam se Rex ait, et sic
Destructae sumptus imputat Auriaco.
(5) Dicite Iuridici, instructor quid jure reposcat,
Quid destructori debeat Auriacus.
Ib. 5. Ian.
[CH1665:004]
AD LEAENAM
Elige, vir patiens, quâ sim minus arte molestus.
Si Prosae languor displicet, ecce Metrum.
Eod. 5. (Ian.)
[CH1665:005]
Tres totos Themidis Mystas exercuit Annos
Quaenam Fuquetio debita poena foret.
Quid montes peperere? Crucem? Lex obstitit et Fas:
Exiit e longo carcere in Exilium.
(5) Euge. sed o ubi Lex, ubi Fas? e Carcere longo
Mittitur in longum Carcerem et Exilium.
Discite Iustitiam moniti non temnere, Reges;
Bis non-jure licet plectere, jure semel.
Par. 11. Ian.
[CH1665:006]
Si malus Anglus aquae est Princeps, quid in Aere? forsan
Esset et hic Princeps, nisi jam malus Angelus esset.
Ib. eod.
[CH1665:007]
Liber et exul eras, Ovidi; captivus et exul
Fouquetius: prior hac Iustior ira fuit.
Exilio quidam plectuntur, Carcere quidam.
Quis malus invenit Carcerem in Exilio.
Par. 14. Ian.
[CH1665:008]
AD AMICUM
Dum sumus hic, bene simus, et impendamus honeste
Quas modice Coeli gratia donat opes.
Ib. 15. Ian.
[CH1665:009]
IN EFFIGIEM FUQUETII
Fuquetii quod in hac Tabula est, dum tertia Messis
Conditur, obscuro Carcere delituit.
Fuquetii quod in hac Tabula non extat, ubique
Visitur, excelsi spiritus ingenii.
(5) Sors adversa virum ingentem produxit, et illud
E tenebris fulmen clarius emicuit.
Emicuit linguae flumen, calamique venustas
Enthea, et in vinclis libera dextra tamen.
Falleris, offensi nimium gravis ira Monarchae,
(10) Si quod in hac Tabula est bis patiare pati:
Quidquid ad Exilium funesti adjeceris, illo
Laus et fama Viri crescit et Orbis amor.
Dum properas saevire, faves; quem simplice poenâ
Fecisti magnum, duplice maior erit.
Par. 19. Ian
[CH1665:010]
IN EIUS BINA SUPPLICIA
Quidquid apex apicum Iuris potuisse putatur,
Fuquetius magno robore sustinuit;
Iamque neci votum, si quid vindicta valeret,
Vidimus exilio plectere Vota caput.
(5) Senior infestis animis sententia visa est,
Et nimium, quam pro crimine, Poena levis.
Codicis angusti leges, legesque Novellae
Et Pandectarum pondere crescat opus;
Hactenus ignotum Poenis memorabile Poenae
(10) Nomen adinventum est, Carcer in Exilio.
Unum de gemino Proavi sumpsere, Nepotes
Uno de geminum Crimine supplicium.
Qua raperis, Ludovice? potes, justissime Regum,
Velle novae morti tradere qui periit?
Par. 19. Ian.
[CH1665:011]
AD PETITUM
Dum patriâ parvum designas voce Petitum,
Illud non [Grieks-]onoma[-Grieks] est, Galli, sed [Grieks-]antónoma[-Grieks].
Nomine fac magnus, maior vel maximus esto,
Supremo semper nomine maior erit.
Par. 21. Ian.
[CH1665:012]
AD IPSUM
Magne, tuo Regi nimium neglecte, Petite,
Richelii quondam clare cliens et amor;
Si qua fides vati, venient prudentia sero
Saecula, cum votis mille Petitus eris.
Ib. 22. Ian.
[CH1665:013]
PARISIUM POPULOSA
Lutetiae tres et quatuor visurus Amicos,
Invenio tres et quattuor isse foras.
Desino mirari, quod magnam plena per Urbem
Exundent Populo compita; nemo domi est.
Ib. 26. Ian.
[CH1665:014]
AD REGEM, QUOD ILL.I LEAENAE FILIUM DIVITE
ABBATIA DONASSET
Quod fidei studiique memor, Ludovice, Paterni
Ornasti censu divite Progeniem,
Quae tibi pro dono debetur gratia, Gallo,
Crede mihi, longe latius orbe, patet.
(5) Omnibus hoc Populis donas, ubi nota cuiquam est
Dura Leonini gloria servitii;
Si dubitas, memet fateor venisse Batavus
In partem magni muneris, hac Apochâ.
Ib. 27. Ian.
[CH1665:015]
(DROOMEN OF DENCKEN)
Droomen is dencken sonder verstand,
Dencken is droomen met open’ oogen:
Beide zijn vodden uyt eener hand,
Waerm’ op vertrouwt, men is bedrogen.
Par. 4. Feb.
[CH1665:016]
AD ILL.M LEAENAM
Cras et Leaenam et Cerberum Alcides novus,
Pugil Batavus aggredi linguâ et manu,
Feroci utrâque, athletice inflatus paro;
Nisi me Leaena et Cerberus linguâ et manu
(5) Iubeant abire in maximam malam crucem;
Dicant uterque quid eligant, quid audeant.
Ib. 11. Feb.
[CH1665:017]
IN EFFIGIEM EIUS QUAM IN TABULA UXOR TENET
In Tabula pictam, meliorem in pectore gesto.
[CH1665:018]
La peinte dans ma main
La vive dans mon sein.
Ib. 13. Feb.
[CH1665:019]
IN ILL.m MONMORII TUBEROSAE DESCRIPTIONEM POETICAM
Ut de Montmorii Charitum pulcherrimus horto
Omne solum recreans flosculus emicuit,
Erubuit Natura, et, pro tot Floribus ipsa
Hunc, ait, hunc unum me peperisse velim.
Ib. 16. Feb.
[CH1665:020]
IN SUMMI POETAE CORNELII PRAESTANTISSIMOS VERSUS
LATINOS, QUOS MONMORIO ET MIHI RECITAVERAT
Hactenus e Gallis animam Cornelius hausit,
Hactenus his ortum debet et ingenium:
Heic sibi personam detraxit; Gallia Mater,
Da veniam, Patriâ nobiliore tumet.
(5) Roma suum Civem sibi vendicat; ipse Latinum
Spiritus, ipsa probat Musa Latina suum.
O Latias inter splendens Cornelia gentes,
Hic tuus aut est, aut debuit esse Nepos.
Ib. eod.
[CH1665:021]
AD MONMORIUM
O bone, qui totus favor et clementia totus,
Totus amicorum vivis amans et amor;
Quid compellari toties et inutile Carmen
Mittere me et vanas tot juvat ire preces?
(5) Non peto quod pretio redimas; vernacula posco
Munera; da solum Tuber et adde Rosam.
Ibid. 17. Feb.
[CH1665:022]
AD CORNELIUM, NE GRAVETUR DICTORUM
VERSUUM EXEMPLAR TRADERE
Hamus hic est, cave Corneli, quâ delitet, escam,
Pisciculo pisces venor, Amice, tuos.
Da piscatori danti tibi verba Batavo
Quae attonito nuper verba Latina dabas;
(5) Da, rogo, da dignam Româ florente Poesin,
Quâ Maro, cum velles, et Iuvenalis eras.
Ardeo Romanum populis ostendere Celtam,
Et procul hinc famae nuncius esse novae.
Trade peregrinis quo non, si forte Poeta,
(10) Credar adulator Praeco, sed Historicus.
Ib. 18. Feb.
[CH1665:023]
VERONAE LAUS
Quid VEnetos, ROmam et NApolim visure laboras?
Unica tres visas visa VERONA dabit.
Ib. 23. Feb.
[CH1665:024]
AD ILL.m LEAENAM
Quando vale dicam? quando, quas reddere grates
Non queo, dicentem ferre, Leaena, voles?
Da breve momentum post quae tam longa dedisti;
Ut brevis est, levis est, quem patiere, labor.
(5) Nempe quod efferri verbis non posse fatebor,
Et meritis aliqua par sit, Amice, tuis,
Ore (quod est Batavûm) minus aptus, corde profabor,
Unius implebit altera lingua vicem.
Unde, quod agnoscam rerum me pondere vinci,
(10) Officiosa magis verba silentis erunt.
Ne fuge congressus taciti fastidia; solum
Post Vale mutus ero Rhetor, et ibo foras.
Ib. 8. Mart.
[CH1665:025]
MISSLAGH
Ick weet niet hoe mijn uerwerck gaet;
’t Wijst negen en ’tis Tien op straet.
Uerwerckers, weet de konst geen raed?
Het wijst te vroegh en ’tslaet te laet.
Par. 10. Mart.
[CH1665:026]
SCHADE VAN ONGEBRUIJCK
Mijn uerwerck is in vreemden staet,
’T slaet uijt, om dat ’t niet uijt en slaet.
’t Valt door verroesten van den graet.
’t Kan niet bestaen om dat het staet,
(5) ’T vergaet, om dat het niet vergaet.
Ibid. eod.
[CH1665:027]
AD ABBATEM BRUNAEUM, BIBLIOTHECAE
ET SUPELLECTILIS ANTIQUARIAE IN AULAE
[Grieks-]hyperôiôi[-Grieks] CUSTODEM REGIUM
Hic, hominum supra turbas et inania rerum
Inferiora, bonae mentis in Arce sedet,
Hic veteres inter Divos et Caesaras inter
Ipse suo regnat Caesar in imperio.
(5) O sortem, Brunaee, tuam, qui celsior omni
Turbine ab antiquo despicis Orbe novum.
Ib. 19. Mart.
[CH1665:028]
Salvus ero, si vis, quod de Latrone beato
Sumebas, de me sumere supplicium.
[CH1665:029]
AD ILL.m D. DE LIONNE
Historia est quod, Amice, petis; non Fabula. Cum se
Libertas Venetûm vinciret foedere nostrae,
Cuius ego pars dicta fui quotacumque negotî,
Obvius Arssenio factus Servita Batavo,
(5) O, exclamavit, favor et clementia Coeli,
Quod mihi mortalis produxit tempora vitae,
Donec ad hunc Oratorem Respublica misit,
Quae mecum sapiens et veri conscia, Romae
Pontificem verum vocat et putat AntiChristum.
Par. 23. Mart.
[CH1665:030]
IN NAVEM CLASSIS ANGLICANAE LONDINIUM IN
SUO PORTU IGNE CONSUMPTAM MDCLXV
Londinium per se periit, procul hoste Batavo,
Ipsa suo pulvis Pulvere facta ratis.
Si sapiunt, caveant Fati portenta Britanni;
Incipit a Coelo quod meruere mali.
Essonae 26. Mart.
[CH1665:031]
IN EANDEM
Innumeras inter stipatas Aere carinas,
Haec quoque non justae machina vota rei,
Londinium nec Aquâ, nec Tempestate, nec Annis,
Nec proprio periit igne, sed igne Dei.
Fontibellay. 27. Mart.
[CH1665:032]
AMANTIS INFORTUNATI
O miserum me Grammaticum, per Phyllida duram
Qui scio quid sit Amor, nescio quid sit amor!
Ib. eod.
[CH1665:033]
Chezius Orator nostra dicturus in Urbe est
Exoratorem, Musa, fac esse tui.
De re nil refert; Collegis quae dare possit,
Sola sibi poscit verba Latina dari.
(5) Garrula gens Galli est: Romane hic garrulus ut sit,
Si facis in Patria, Quintilianus erit.
Inter Montargis et Nogent. 28 Mart.
[CH1665:034]
PATIENTIAE LAESAE EMBLEMA
Quae distinguit agros sepes, et amoena viarum
Vestit multa suis et obumbrat frondibus Arbor,
Si modo non tactas praetergrediare, viator,
Innocuas adstare vides, placidas, immotas.
(5) Sin pedes, aut eques, aut curru concusseris, ipso
Impulsu frendere putes, et vindice ramo
Ulcisci male turbatam properare quietem.
Mitibus ingeniis idem furor emicat, idem
Ignis amat, si vexentur, prorumpere; si non
(10) Vexentur quidvis tacite perferre paratis.
Discite quam parvo constent discrimine Pacis
Consilia, et semper nocui molimina Belli.
Inter Varennam et Palissam 3. Apr.
[CH1665:035]
IN TRANSITU TARARAE MONTIS PRIDIE PASCHATIS
Ingrati Tararae montes et inutile saxum,
Improba Telluris tubera, pondus iners;
Cui Natura bono, quem vos produxit in usum?
Vexandos homines hic voluisse puto.
(5) Nec vitio solis hoc vobis verto; jugorum
Quidquid ubique tumet, nescio cur tumeat.
Unius certe Montis memor unius usum
Amplector sacro, quo loquor ista, die;
Nempe cui projecta dedit Calvaria nomen;
(10) Unicus in terris utilis ille fuit.
Tararam montem equo transiens 5. Apr.
die primo Paschatis.
[CH1665:036]
IN CORONAM CIRCA SOLEM APPARENTEM,
QUÂ HORÂ S.P.Q. ARAUSIONENSIS SACRAMENTUM
PRINCIPI DIXERUNT
Dum stat Arausiacae confirmatura Coronae
Antiquam Populi laeta Corona fidem;
Non dubie Coelo placuit, quod utrique Coronae
Tertia de Coelo missa coronat opus.
Araus. 8. Maii.
[CH1665:037]
IN STUPENDAM PRVINCIAE VALLEM CLAUSAM
FR. PETRARCHAE OLIM SECESSUM
Aonii Colles, et tu Permessidos undae
Fabula, tu bifidi Montis inane sacrum;
Nescio vos, et scîsse nego: non hausimus illic
Quam Vates potam reddere fertur aquam.
(5) Hac latices de Rupe simul geniumque Poetae
Traximus, haec venam prodiga vena dedit.
Scilicet hac olim plenus totum imbuit Orbem
Qui meus hoc latuit verus Apollo specu.
Heic nostras habitasse Deas, hoc Numina Pindo
(10) Sola sacri cantus nescia turba neget,
Nescia Petrarchae, divinae nescia Laurae,
Nescia, quam nemo nescit, amicitiae.
Heic Helicon, heic Cirrha mea est, hic Vatibus esse
Fons dedit, hic vati cuilibet esse dabit.
(15) Ite per haec tanti vestigia Vatis, Amantes,
Ite quibus docti ridet Amoris amor,
Ite quibus casti: cecinit quae Virgo relecta
Poscat et a casta prole severa Parens:
Nec leget haec quisquam qui non velit esse Petrarcha,
(20) Nec quae Petrarcham non velit esse suum.
O Genii, o puri Manes, o omnibus Umbris
Utraque sub Terris sanctior Umbra mihi,
Vos ego, si fas sit, vel humi prostratus adorem,
Vobis liba libens intemerata feram.
(25) O latices vitrei, o stipatae floribus herbae,
Quas roseo pressit candida Laura pede,
O latebrae, o saxa, o ludentis nobilis horror
Naturae, o vasti Fontis amoene furor,
O, qui inspirastis vestro monumenta Poetae
(30) Non nisi cum vobis interitura, loci;
Vos adii praesens, vos vestri plenus adibo
Mente procul, quo me sors mea cumque vehet,
Omnibus Umbra locis Laurae comes, Umbra Petrarchae
Omnibus Hugenio, dum superabit, erunt.
Arausione 9. May.
[CH1665:038]
ARAUSIONI SAPERE ET LAETARI
Ilicet, absolvi pensum, mandata peregit
Praestita constanti longa labore fides.
Tertius Annus abiit, en quartus, Arausio, rebus
Me videt affixum, me stupet esse tuis.
(5) Si quaeras, quis tanta labor dispendia lapsi
Temporis in lentum traxerit exilium;
Exoranda fuit Ludovici gratia; dicam
Simplicius? rupes viva movenda fuit.
Movimus, en mota est; et, quae tibi propria Rupes
(10) Hactenus est, porro desinet esse gravis.
Unius es Domini; quid sit servire duobus
Gnara, vide quo sis libera facta jugo.
Ut sapiant Reges, juvat insanire Ministros,
Non duri capitis ferrea saepe manus.
(15) Desierat Ludovicus, et, ut cecidere Nepotis
Moenia, saevitum credidit esse satis.
Non eadem Diis est ratio famulisque Deorum,
Foeda fere pulchri corporis umbra venit.
Tum procul a Dominis Dominorum rebus adesse
(20) Et proba nunc et mox improba velle docet.
Testibus hoc, nisi res clamet manifesta, probetur
Sive Redonnetis, sive Bedaridibus.
Nempe sub his Dominis, si Diis placet, hisce Monarchis,
Hoc suspirasti muta sub imperio;
(25) Dum poenae, gemitus, irritamenta, querelae,
Proditio; lachrimae guttula crimen erat.
Dum leve colloquium, dum pene silentia Miles
Vindicat, et faciunt vincula sola reos.
Dum simul insontes Pueros, Iuvenesque Senesque
(30) Terribili insanum Fulmen ab Arce ferit,
Dum furor Infantes idem innuptasque Puellas
Pro libitu flagris multat et exilio.
His erepta malis, his extricata nefandis
Artibus, hanc ultra non subitura crucem,
(35) Aspice quam laetus radiet post nubila splendor,
Quam puros Oriens nunciet iste dies.
Rege cares. cecidit pacati Principis ira,
Nec superest vel pro crimine culpa quidem.
Promo novas Tabulas: veterum dispungitur ipsa
(40) Mentio: quid sorti credis abesse tuae.
Quid censes vel obesse, sedes tranquilla gementes
Inter et haud ullo pondere pressa sedes;
Suspiratur apud confines undique gentes
Quos vanâ m iseros messe tributa vorant.
(45) Te quis scripturas, quis vectigalia lictor
Poscit, ubi exactor Miles, ubi flagra sunt?
Tota tua es, tibi tota vacas, tibi tota laboras
Res tua, quâ sudas, non dominantis heri est.
Pasce tuos Vermes, Oleas depasce, Morosque,
(50) Vinaque purpureo collige pressa cado:
Messis ubique tua est: domino vectigal adimples,
Si modo grata Fidem pendis et Obsequium.
Hoc Libertatem pretio, hac mercede, quod Auro
Charius est, Pacem perpetuare potes.
(55) Has tibi discedens Divas, haec Numina trado,
Hisce potes cultis id quod es esse diu;
His male neglectis et ferrea saecla redibunt,
Et gravior primis ultima plaga malis.
Felicem Populum, qui felicissimus esse
(60) Tunc modo cessabit, cum volet esse miser!
Arausione 23. Maii.
[CH1665:039]
IN LAURAE UT FERTUR SEPULCHRUM, EPIGRAMMATE
REGIS FRANCISCI I, QUOD AVENIONE OSTENTATUR,
DECORATUM
Laura sub hoc Tumulo est, quae, post mille aurea, tandem
Digna coronato Carmine visa fuit.
Miramur victis vivam placuisse Poetis?
Invictis placuit Regibus ipse cinis.
Monspelii. 1. Iun.
[CH1665:040]
AD PRAESTANTISS.I VlRUM NEURAEUM
Macte tuâ virtute, virûm, Neuraee, bonorum
Optime, et Heroi fidus adesto tuo.
Macte. recordandi succedet tanta voluptas,
Ut nolles aliquid non subiisse mali.
(5) Nempe dies veniet quâ, te comitatus Achate,
Ille volet Batavos liber adire meos.
Laeta dies propera, quâ se Neuraeus Amico,
Cultori sistat Vardius Hugenio.
Arelate 5. Iun.
[CH1665:041]
A VALLE CLAUSA PETRARCHAE
ITERUM ADITA ULTIMUS DISCESSUS
Valete, Manes optimorum Amantium
Feliciumque, quos sibi constans tenor
Puri pudoris a pudore vendicat,
Qui quidquid est Amantium atque amentium
(5) Amare caste, amare constanter docet:
Vale vorago Fontis augustissimi,
Solo Petrarchae fonte nec profundior
(Genii ingenique fonte) nec perennior.
Valete clausae Vallis illustres aquae,
(10) Solâque Laura Sorga non formosior:
Valete Colles herbidi, innocentium
Testes amorum, dum, faventibus Diis,
Arsere flammis laeti Amantes mutuis,
Et se Petrarchae Laura composuit suo,
(15) Ut huic Petrarcha, gaudiis insontibus
Et quae Diana vel suo in coetu probet:
Valete Rupes horridae, suspiriis
Vidui Poetae, lachrimis et questibus
Tactae et rigatae, cum, invidentibus Diis
(20) Orbi maligno debitam Coelo facem,
Fecere sidus Fata quod laurus fuit,
Et Virgini adscripsere Virginem novam:
Valete, quotquot aut fero, aut blando situ
Ridetis, aut terretis hospitem, loci:
(25) En ultimum reviso vos, nostrum decus,
Amorque noster, ultimum vos alloquor,
Septentrioni nunciaturus meo
Quam digna merces sitis ingentis viae;
Quam, quae Batavos ducit ad Gangem fames
(30) Insana lucri, vilis et pudenda sit
Prae vestri amore, qui bonae Mentis viam
Et semitam virtutis ignavos docet.
Vos, Zulichemum si illubentes hospitem.
Non pertulistis, este blandi posteris
(35) Hugenianis, quos avitus forsitan
In hasce plagas mentis ardor advehet.
Subscribet his Iambulis volens libens
Quisquis meorum est; plurimi adscribent suos
Meliore venâ, quo sciatis quam pari
(40) Studio atque amore vos colamus, o boni
Sanctique Manes optimorum amantium.
Merindolii 14. Iun.
[CH1665:042]
IN PRAETORIUM D. DE AMAT TOPARCHAE GRAVEZONIJ
Si forte quaeras qualis hanc Herus villam,
Quâ sorte quâ virtute clarus, exornet,
Et oppidi docebit et viri nomen:
A m a t u s omnibus, Hospes, et G r a v i Z o n â est.
Arans. 29. Iun.
[CH1665:043]
AD POSTHUMUM COMMODE VIVENTEM
Commoda parta tibi est Conjux, et commoda Proles,
Commodus et mirae fertilitatis ager,
Commoda, si cuiquam, vicinia, commodi Amici,
Et caput immensae commoditatis Opes.
(5) Una modo lautam turbant incommoda sortem,
Unâ nube nigrâ laeditur ille dies:
Quod placeat paucis tali discedere vitâ,
Nemo satur velit has perdere delitias.
Sit mihi quod sat sit, quo possim velle carere:
(10) Posthume, non est res commoda, nolle mori.
Gratianopoli. 22. Iul.
[CH1665:044]
(VAN DIRCK)
Dirck loopt te Leiden leegh, en schrijft aen moer en vaer,
Hij volght sijn’ studien. dat spel is uijt geborsten;
Hij loopt de meisjes nae, en soo is ’tvalsch en waer.
Hij is niet besigh als met hupsche jonge Borsten.
Gratianopoli. 22. Iul.
[CH1665:045]
CARTHUSIANUS
Si quis rite mori, si sancte vivere nôrit,
In medio rerum turbine Carthusia est.
[CH1665:046]
Indicium hic veri facit ipsum nomen; ubique est
Peccati labes et GENus, EVA, tuum.
Geneuae 28. Iul.
[CH1665:047]
AD COMITEM D. DE DONA
Est ubi stillantis pluviae se gratia spargit,
Est ubi felices imber inundat agros:
Ceperit hinc illinc aliquid quis ab aethere doni;
Tu, quantus quantus, maxime, Dona Dei es.
Salinis Sequanorum 25. Aug.
[CH1665:048]
BASILEA FRIBURGUM BRISGOIAE EQUITANS
NATALI MEO
Hactenus a Patria aversos discurrimus Amnes,
Et mare non nostrum visere cura fuit.
Post iter emensum tandem, post Gallica saepe
Littora, post Britones interim et Auriacos,
(5) Post exantlatos Terrâque Marique labores,
Et plenam Domino praestitam ubique fidem,
Inveni te, Rhene pater, sit gratia Fatis,
Inveni quae me deferat unda domum.
Quâ dum Fortuna recreor quâ luce creabar,
(10) Bis Constantinum me puto, bis genitum.
Quod si tum Superos indulgent Fata faventes,
Ut liceat reduci dicere, [Grieks-]pánta kalôs[-Grieks],
Per te, nostra Domus, per te Respublica nostras,
Ter mihi natalis fulserit iste dies.
Natali meo (4 Sept.) LXIX° equitans Basilea
Friburgum Brisgoiae.
[CH1665:049]
EODEM ITINERE
Cum, turbata, tuas fugeret, Basilea, procellas,
Hac meus elabens fecit Erasmus iter.
O iter, o dilecta Viri vestigia, si, qui
Vos, eques, ingenii viribus assequerer,
(5) Quem nemo assequitur veterum virtute sophorum,
Nemo nec eloquio nec Pietate, virum;
Quanta ego de ingenti Batavo miracula, quantam
Belgarum referam luminis historiam!
Sed vanus foret iste labor et inutile Carmen,
(10) Ipse sui Autorem semet Erasmus habet.
Quis fuerit, quae relliquit monumenta loquuntur.
Singula divini nominis instar habent.
Abstineant, narro Pictoribus atque Poetis,
Virgilios manus haec vincit et Holbenios.
Friburgi Brisgoiae 5. Sept.
[CH1665:050]
OP MIJNEN GEBOORT-DAGH
Noch eens September, en noch eens die vierde dagh
Die mij verschijnen sagh!
Hoe veel Septembers, Heer, en hoe veel’ vierde dagen
Wilt ghij mij noch verdragen?
(5) Ick bidd om geen verlang: ’tkan redelyck bestaen,
Het ghen’ ick heb gegaen:
En van mijn’ wiegh tot hier zijn soo veel dusend schreden
Die ick heb doorgetreden,
(Met vallen, lieve God, en opstaen, soo ghij weett,)
(10) Dat die all ’t selve leed
En all’ de selve vreughd naer mij hadd door te reisen,
Sich drijmael sou bepeisen
Wat besten oorber waer, gelaten of gedaen.
Mij, Heere, laet vrij gaen;
(15) Mijn’ roll is afgespeelt, en all wat kan gebeuren
Van lacchen en van treuren
Is mij te beurt geweest, en all wat beuren sal
Sal ’tselve niet met all,
En d’oude schaduw zijn van dingen die wat schijnen
(20) En komende verdwijnen.
Wat wacht ick meer op aerd, waerom en scheid’ ick niet?
’K wacht, Heer, dat ghij ’tgebiedt.
Maer, magh ick noch een’ gunst by d’andere begeeren,
Laet mij soo scheiden leeren,
(25) Dat yeder een die ’t siet mijn scheiden en het sijn
Wensch’ eenerhand te zijn.
Inter Friburgum et Brisacum 5. Sept.
[CH1665:051]
. . . . . . . . . . Brisaco
Solvimus, et pronâ vi Fluminis Argentinam
Appulsi, magnâ laeti consedimus Urbe,
Urbe, diem totum cui nos insumere, blande
(5) Persuasit peregrinantem comitata Iuventus.
Denuo et hanc monii summae non visere Turris
Horrorem, abstinuitque meo sibi cauta periclo.
[CH1665:052]
WANSCHAPEN MENSCHEN
De meeste Menschen schier zijn blocken, doof geboren:
Sy hooren de Musijck gelyckse beesten hooren,
En ’tscheelt haer min als niet, in reden van geluijd,
Een’ goe’ snaer, of een’ valsch’, een’ Trommel, of een’ Luijt.
(5) Doet wat ghij kont, en houdt de moeijte voor verloren;
Daer ’t Peerd begrijpen kan waerom de Voermann fluijlt.
Is ’tniet wat wonderlicks? ’tzijn Ezels sonder Ooren.
13. Oct.
[CH1665:053]
(IN NASONEM A NICOLAO HEINSIO RECOGNITUM)
Ingenii flammam, cui non vidisse Parentum,
Non visura liquet saecula sera parem,
Quam male praesumpsit qui tum tua sceptra tenebat,
Roma, Tomitanas perdere posse nives,
(5) Quam tenebris funesta suis Inscitia, quam se
Sperarant anni jam sepelisse suis,
Heinsiades magni rediviva Parentis imago,
Ille tibi, Naso, proximus Heinsiades,
Sic ardere facit, ut, cum purissima luxit,
(10) Tum quoque non, dicas, purior illa fuit.
O facinus forte, o veteri res digna Triumpho,
O ingens aevo gloria parta novo,
Heinsiadae cedunt iratus Caesar, et ipso
Saevior irato Caesare longa dies.
Hag. 4. Nov.
[CH1665:054]
NIEWE JAERS WENSCH
Het oude jaer is om: wat vleijen sich de Menschen
Met mallen overvloed van onverstandigh wenschen?
Wenscht boven allen wensch te leven in ’t niew Iaer,
Of elcke dagh uw eerst’ en elck uw laeste waer.
27. Dec.
[CH1665:055]
AEN EEN TE LANGEN PREDIKER
’t Is konstigh, Domine, ’tis meesterlick gepreeckt,
’T is waer, en jammer, dat daer gansch niet aen gebreeckt.
’t Is all te goed en veel, voor Leecken en voor Vrouwen:
Spreeckt min wel en min lang, sy sullen ’s meer onthouwen.
eod.
[CH1665:056]
DIRCKJE
Ian seght, syn wijf heet Dirckje; en wat ’s dat? Theodore:
Ick magh dien naem wel hoore’:
Maer wat is Theodoor? een’ gave Gods: voor ’tlest,
Wat ’s gave Gods? de Pest.
eod.
[CH1665:057]
IN GRATIAM AUTORIS (ROMPHII)
Romphius aeternâ censendus laude Galenos
Germano-Batavos inter et Hippocrates,
Celsior invidiâ Fati, redivivus et idem,
Est et in hac semper Prole superstes erit.
(5) Utri nostra, putas, debent plus saecula? Natum
Ille dedit, magnum reddidit iste Patrem.
28. Dec.