| DUBITAVIT Plato, generosa Domina, utro in genere animantium ponenda sit mulier, ratione praeditorum, an brutorum. Quod quidem tanti Philosophi de hoc sexu iudicium ut nunquam probavi, ita saepè miratus sum, quae illi dubitandi causa fuerit. Esto, sit hic sexus virili levior infirmiorque. Multis tamen dotibus praeditus est, quae desiderantur in viris, aut certè rariores sunt: ut sunt, pudicitia, pietas, religio, fides coniugalis. Quis cautam Penelopes castitatem non miretur? Quis animosam fortemque Luctretiae castitate non praedicet? Quis Cammae (cuius multas enumerat virtutes Plutarchus) in ulciscenda mariti nece fidem fortitudinemque non admiretur? cui mors, audita Sinoridis more, dulcis fuit. Quanta fide dilexerit Alcestis Admetum, Evadne Capaneum, Laodamia Protesilaum; Artemisia Mansolum, Hypsicratia [fol. A2v] Mithridatem, Porcia M. Brutum, Sulpitia Lentulum (ut innumeras alias taceam) probè novit, quisquis Poëtas, Historicosque perlegit. Mulieres fatidicas, Poëtrias, Philosopiae studio, aliisque dotibus claras, perlongum foret recensere. Maiore dignae sunt admiratione, quae invictis animi viribus gravissima pertulerunt tormenta pro Christi fide, ut Christo sponso suo permanerent fideles. Quandoquidem nullis tormentis, nullisque promissis huc adduci potuerunt, ut fidem Christo datam, violarent. Harum tanta est multitudo, ut numero comprehendi non possit. Nec minor est earum, quae servata corporis animique castitate, & abdicatis bonis omnibus, austeram duxêre vitam, nocte dieque servientes DEO, apud quem non est sexus distinctio. Nil moror convicia, quibus hunc sexum proscindunt Euripides, Simonides, pluresque alii: qui nisi ducti fuissent affectibus, moderatius modestiusque de eo sensissent. Cur omnium sit culpa, paucarum scelus? Equidem non paucas novi matronas, quarum virtutes multis nominibus suspexi, nec illas dubitavi cum gravibus comparare viris. Quapropter assentior Plutarcho, Thuciydidis explodenti sentententiam: Hic enim optimam esse censet, de cuius laude aut vituperatione, quàm mi- [fol. A3r] nimus apud exteros haberetur sermo: ut qui existimarit probae mulieris nomen, perinde atque corpus domesticis parietibus contineri oportere. Probabilius (eodem Plutarcho autore) putat Gorgias Leontinus, mulieris non formam, sed egregium nomen atque famam, debere apud quamplurimos esse vulgatam. Cùm igitur multarum Heroidum me cepisset admiratio, incessit mihi cupiditas exercendi stylum scribendis illarum Epistolis. Quae si Ovidianis minus excultae sunt, certè castiores sunt, magisque ad pietatem faciunt. Temperavimus stylum, ne cui prolixitas odiosa foret. Rarus est apparatus, qui omnium palato faciat satis. Nobis sanè illud inprimis studio fuit, ut Lectoris aures, animumque, iuxtà pasceremus. Si ferculorum varietas oblectat palatum, hic maxima est varietas argumentorum, quae (uti spero) candido pioque Lectori non poterit non oblectamentum adferre. Caeterùm pietas tua, temperantia, vitae continentia, tuaque in me benignitas potissimum incitârunt me ad hunc laborem tibi dicandum: quae quidem virtutes (ut alas non commemorem) te tot ditionibus, tantoque Fortunae splendore dignam praesiterunt. Credidisti mihi filios tuos artibus, quibus decet, instituendos. Eos itigur paterno semper amore dilexi, omnemque movi [fol. A3v] lapidem, ut fundamento Grammatices fideliter iacto, aliquando superstruatur Philosophia, Iurisprudentia, caeteraeque artes liberales: ut his instructi, praeclari evadant Heroës, maioribusque suis (quo tibi nihil exoptatius foret) aliquando praeluceant. Huc non desistam anniti pro mea virili, donec mihi credita erit illorum institutio. Quapropter generositatem tuam obnixè oratam velim, ut has elcubrationes meas aequi bonique consulas. Vale. Bruxella, Anno reparatae salutis humanae 1573. Calendis Augusti. |
