AEngesien men gemeenlijck scherpe, hoewel goede, vermaeningen afkeerighlijck verwerpt; soo is het al van oudts de moeyte waerdigh geoordeelt, de selvige door d’een of d’ander middel aengenaem te maecken: onder welcke middelen de Dichtkunst, om sijn vercierlijckheydt, (is te verstaen, blijvende binnen heusche paelen) niet van de minste behoordt gehouden te werden: als die gewoon is, de gemoederen lieffelijck streelende, of bedecktelijck van ’t quaet af te wenden, of tot deught te prickelen, of, als men seydt, al lacchende de waerheydt te seggen. Is derhalven, om dese kunst te oeffenen, ende om den ledigen tijt niet erger te besteden, dit Treurspel by der handt genomen: welckers geschiedenis, by verscheyde seer verscheydelijck verhandelt, ende meest al met schaduwen en schorsen bedeckt sijnde, de vryicheydt gelaeten heeft, om het waerschijnelijckste en gevoeghelijckste daer van te verkiesen; gelijck de schilders plegen, wanneer sy een saeck, elck nae eygen sinlijckheydt, op bysondere wijse uytbeelden. Dese vryicheydt is noodigh geweest te gebruycken; want het niet wel bestaen konde, dat Medea een openbaere Tooveres soude geweest sijn, ende door de lucht voor ieders oogen gevlogen hebben; en daer nae noch aen Aegeus koninck van Athenen hertrouwt soude sijn: is daerom al dat, en diergelijck, t’eenemael hier versmeeten; om niet te schijnen de gene, die dit lesen, ofte aenhooren, sulcke te achten, dat sy haer souden laeten wijs maecken dat wit swart was: oock, om geen verwarmde spijse op te disschen, sijn hier de gedachten van anderen met voordacht gemijdt; behalven eenige van Seneca, in ’t begin van ’t tweede Bedrijf alleen, die niet en konden ontgaen werden; als t’eenemael met de meeninge van dit werck overeenkomende, soo veel, als sy met die van den Latijnschen Dichter schijnen te verschillen; dewijl hy doorgaens Medea haetelijck maeckt, ende op die plaets nochtans groot mede- [fol. **1v] lijden t’haerwaerts verweckt: maer hier is het ooghmerck eer de ontrouwicheydt haetelijck te maken, die in Jason uytsteeckt; want al had Medea elders misdaen (waer van sy oock groot berouw gehadt heeft, als blijckt by A. Rhodius, V. Flaccus, D. Siculus, van de welcke sy soo swart niet, als naederhandt van anderen, afgemaelt is) soo en hadt sy nochtans aen Jason geensins verdient, verlaeten, van haer kindt berooft, ende wechgesonden te werden: sulcks, dat sy eer te beklaegen is; wanneer, door ’t groot ongelijck dat haer geschiedt, sy tot soo dolle wanhoop, en soo fel tot wraeck gedreven werdt, dat selfs sy soo verre komt, dat sy oock haer eygen self niet verschoont. hier van luydt aldus de
INHOUDT.
1. IAson met Medea, dochter van Aëta Koninck van Colchis, getrouwt, (met haer vluchtich voor sijn neef Acastus soon van Pelias den toen onlangs overledene Koninck van Thessalien) komende te Corinthen, behaeght Creüsa, eenighste dochter van Creon Koninck aldaer, soo; dat sy, door liefde ontsteecken, in een gevaerlijcke koortse vervalt; ’t welck haer vaeder merckende, doet Jason met sijn dochter trouwen. 2. Medea, die hier over soo seer ontstelt is als Creüsa verheught, gebiedt hy te vertrecken, ende Eriope haer dochterken (alsoo Jason het seer beminde) daer te laeten: doch Medea een dach tijts van den Koninck verkregen hebbende, om haer tot de aenstaende reyse te bereyden, 3. krijght hy tijdinge dat het volck van Acastus (wiens gesanten, die, om Jason en Medea te haelen, by hem geweest waeren, onbeleefdelijck waeren wederom gesonden) in sijn landt gevallen was: 4. waer over Jason Medea aenraedt te eer te vertrecken; doch sy, hem sijne ontrouwicheydt verweten hebbende, ver- [fol. **2r] maent van haer volck, (om niet in haer voornemen belet te werden) veynst haer wat beter te vreden, ende sendt aen de Bruydt door haer dochterken, (op dat het quantsuys haer gunst daer door soude mogen winnen) tot een vereering een kofferken daer geborduurde handtschoenen in waeren met vergif bestrooyt; ’t welck, van Creon en Creüsa nae de herssenen door ’t riecken opgetrocken, haer en hem vergeeft: Creon sterft schielijck, Creüsa loopt raesende nae Jason toe, die haer onderwegen doodt vindt; 5. soo als Jason het doode lichaem van Creüsa nae binnen geleydt, vindt hy Medea op haer galery staen; de welcke, om hem dusendt dooden te doen sterven, het dochterken van boven neêr werpt; ende, om swaerder pijn te ontgaen, haer self ombrengt. Bellerophon, soon van Glaucus Creons broeder, erft de Kroon van Corinthen: Jason, nae dat hy lang omgesworven hadt, in Thessalien t’ huys komende, werdt van sijn broêrs van kant geholpen. |
