Boertighe klucht van de feyl

Boertighe klucht van de feyl. Amsterdam, 1628.
Uitgegeven door Marti Roos
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton107280 — Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

[fol. A1r]

Boertighe Klucht

VAN DE FEYL,

Na den sin.
’tHet een Stront te beduyen.
________________________________

Vertoont op de oude Camer In Liefd’ Bloeyende.
Den .29. October. Anno 1628. In Amsterdam.

[Vignet: Wapen van Amsterdam]

’t AMSTERDAM.
____________________

Voor Willem Jansz. Wyngaerts, Boeck-verkooper
woonende inde Gasthuys-steegh byt Stad-huys.* 1628.

[fol. A1v: Blazoen van In Liefd’ Bloyende]
[fol. A2r]

Opdracht,
Aenden eersame, Voorsienige ende Const-lievende
Jongh-man, S^r. P. R. Visscher, Secretaris ter Camer
IN LIEFD’ BLOEYENDE.

SEer insonderen Vrient, G. Nollens schrijft in sijn Seven-berchsche-Haseldonck ofte Cupidoos Schuylplaets: Achter een van zijne Lietjens:

Als de Geest en Penne wil,
Moetmen die niet houden stil.
Maer laeten haeren vryen loop
Opdat sy deuntjens brengt te hoop.

D’welck (mijns oordeels) ons veel boertighe en leersame dichten heeft voortgebracht, sijnde met lust ende ongedwongene pennen geschreven: Dit selfde hebbe ick wat my aengaet, hier inne naegevolcht, ende met lust en sonder bedwangh van maet te saemen gewracht dit mijn Chluchje, daer toe sulcke stoffe nemende, die ick voorseecker wiste dat u l. wel soude bevallen, te meer als ick overwicke waer van die selve tot mijn is afkomstich. ’Tis also dat wy tsamen nevens meer andere waeren frequenterende ons ghewoone plaets ende Camer In Liefd’ Bloeyende, dat u l. onder veel andere propoosten waert vertellende den inhout van dit mijn eerstelingetje, in het welck ick alsulcken behaegen hadde, dat ick my aen u l. verbondt voor u l. tselve na mijn goet duncken op te trecken tot een speelwijs Cluchje, waer van ick langh in gebreck ghebleven ben om u l. te voldoen, niet uyt eygen wil, maer door dien het my was uyt gedacht gegaen, ende mogelijck by mijn soude vernietight ghebleven hebben: ten waer dat ick ter kamer komende my sulcx indachtich wiert ghemaeckt, ende gretich zijnde om u l. te betalen met het geen ick schuldich was, hebbe fol. A2v] het nu metter haest ende met lust opgequeeckt, gevende mijn penne daer toe den lossen toom, dit dan ghedaen hebbende ende den yver siende die meest de personagie der Camer daer toe hebbe, om op het Tonneel af te beelden, is dan meer als billijc ende recht u l. op te draghen ende als eygenaer toe te eygenen, my hoope ghevende dat u l. het selve wel sult voor de bitsche Lasteraers verantwoorden, wensche u l. hier mede welvaren ende goede vermeerderinghen int hanthaven der Camer In Liefd’ Bloeyende.

Actum desen 24. October: In Amsterdam Anno 1628.

Personagien.

Schalkert. een vrijer van Tryn.
Tryn Barents. een vrijster.
Los-Cop. een optrecker.
Lourens. vrijer van Trijn.
Nies Kals. de vrou van Trijn.
Heur man. stom.

Licht-hart.
Bly-geest.

}

twee optreckers.

De Waerdin.

[fol. A3r]
.

Eerste Deel. I. Handelingh.

SCHALKERT.

T Vrijen is soet seyde Piet waren de Meysjes vriendelick,
Maer se binnen te trots in niet ien beetje mindelick,
Ofje heur al aenspreeckt met ien vrindelicke groet,
Niet dan ien quaet antwoordt jy van heur hooren moet,
(5) In dat het men Noom niet dee ick wod sie daer wel sweeren
Dat ick mijn leeve daegh gien Vrijster sou begeeren:
Want ick weet heur benier, ick kense op ien prick,
Daer is int vrije niet of ick weet het van stick tot stick,
Alsje by ien Meyt komt (seyde hy) die je wat wilt vryen,
(10) Soo deijnckt datje dan moet teugens de doot aenstrijen:
In al ist datse seyt, datje vry meught deurgaen
In jou niet begeert, soo gaet dan by heur staen,
Wangt de Meijsjens en mienent niet al seghense gaet* vanme,
Deijnckt dat datse dan deyncken, o borsje! com wat anme,
(15) Je moet dat sy jou heeten verkiert in averechts doen,
In asje ien woortje spreeckt dat wat slots het, stracx ’tbesegelen* met ien soen,
Maer ’tmoet in den dans te pas comen in opsen elf-en-dartichst anleggen,
In je moet ja hoopen al ist datse neen seggen
Jae sucke duijsendt dinge mier niet isser dat ick niet weet,
(20) Want ick hebt overlangh al ehoort (seyt hy) van mijn salighe Peet
Sulcke ranckies soo veul ick kense niet half onthouwen
Ick sey wie duijker sou de Meijt dan willen trouwen?
Neen neen Noom praetmee soo niet dat ick uyt vrijen tij,
Wangt die trout die is vast in ick bin gaeren vrij,
(25) Nou dats al evenveul seijdt ick maer ick hou veul vant meijsie
Se binnen suijker soet o bloet wist jy ien reijsie:
Wat voor ien soet vermaec ien vrijer sommes het,
Je vrijde al jou leven wel omdaer iens mee te gaen te bedt:
Heer as ick om de vreucht ien reys begin te deyncken,
(30) Soo geer ickd’Hemel niet, al woumer my die voor scheyncken,*
Schaemje datje dat seght seyde doen Jonge Piet,
Datje voor dusken vreucht den Hemel geerde niet,
Hy kuijerde voort heen in liet my daer wat praten,
In waer dat hy doe gingh dat sel ick rusten laeten,
(35) Maer segh jy mijn ien reys, jou mien ick groote Maet,
Sou jy den Hemel wel begheren voor die staet?
As jy de soete vreucht van ien moy Meysje mocht krijgen,
Ick sie niet dat jy spreeckt, of meenje ja met swijgen.
Nou jy dan soete meyt die daer midt dat doekenhuysje sit,
[fol. A3v]
(40) Hebje het hart wel datje neen seght as ick jou ien reijsje bidt
Om ien nachie an jou groene sy te rusten souje my dat kenne weer leggen,
Doch mit die beleeftheyt, duympjen op, dat ic het niemant sel seggen,
Je swijgt mee dunckme in jy mient misschien ja,
Deynkende compt tavont as ick slaepe ga:
(45) Ist so niet soeterje? dat waren by mijn keel jou gedachten,
Nou wel ic binder mee te vreen, wiltmen aen jou deur wachten
Opde verbeurte van drie soentjens met een knip die aers doet,
Hoorje wat ick segh kijnt, want ick nou weer gaen moet
Naer Trijntjes, in daer by ien praetje gaen leggen,
(50) Op die hoop datse my van avent ’tja woortje mocht toe seggen,
Maer of ick daer al te langh bleef praten soete sus,
So hebje drie soentjens met ien knip te goet, as ick eseyt heb flus,
Siedaermee dats reijs ick selder mit ien hons-drafje heen lopen
Lucker as luck! daer doet sy selve de deur open,
(55) Inse blijft over de ongderste leggen, ’tlijckt ofse mewachte wel,
Of dat heur hartje etuijcht het, datter heur liefstenje comen, sel.

Eerste Deel. II. Handelinghe.

Goen avent Trijntje Barents hoe vaerje moer? al welletjes?
Tryntje. Ja, relicjes God lof. Schal. Waer sietje nae dus snelletjes?
Verwachtje imes hier? Trijn. Ja. Schal. Hoe na jou serveteur?
Tryntje, (60) Hoe staeje hier en malt ook altijt an de deur?
Schalckert Wel kijntje wordje quaet? Hoe ist mijn eygen troosie?
Kom moer ick sel wel vre weer make, mach ic praten hier ien poosie?
Tryntje. *Dat sel niet wille vallen ick moet gaen maeken het eten riet:
Schalckert Mach ic dan flusiens weerkomen? Tryn. neenie voorseker niet
(65) Tmachme van avent niet beuren, ick moet ons volck besorgen,
In wiljemee spreken hier seljeme vinden comie ontrent deuse tijdt morgen:
Schalckert So moet ick dan gaen sien ick wel, om datje bint quaet?
Tryntje. Neen ’tisser so drock niet: maer het isme te laet,
Schalckert Aij blijft hier noch ien half uurtie mitme praten buyten?
Tryntje. (70) Neen je moet het cort maken wilie noch wat seggen, want ick moet de deur sluyten,
Schalckert Ierst ien soentje dan, in daermee goede nacht,
Ick sel van jou dromen mien ick wel, doeje mee so te nacht.

[fol. A4r]

Eerste Deel. III, Handelingh.

Schalckert Dat lijckt niet in beet de Meijsies worden al te trots in te spijtich,
Je soentse, ie stroocktse, ie vleytse, in ie paster op so vlijtich,
(75) Tis al niet ien struijf te beduyen se blijven even stuur,
Se deynken niet dat onse arbeyt ons so swaer valt in so suur,
Die wy sommes om heur doen om heur iensies te spreken,
Mee dunct seker dat alle Meijsies mit de knechs de draec steken
Willem het evrijt inde hoogstraet, dat Meysie mit haer hont Jack,
(80) Daer nae noch andere mier inse hebben allemael al heur sack,
Maer nou blijft moer sitte ofse drijakel te koop had,
Daerse van al heur buur-Vrijsters ierst de mieste loop had,
So mocht het mit onse Trijntie Barens oock wel gaen,
Seeper asse al heur Vryers soo norts toespreeckt, se blyvender oock wel licht van daen.

Eerste Deel. IIII. Handelingh.

SCHALCKERT LOS-COP.

(85) Wel los-Cop vind ick iou hier waer heen wat nieuws ie weet altijt ien quackie
Los-Cop. Hay! schalckert bin iy dat? ick gae na de Cortegaert om ien Toebacie:
Schalckert Hebie niet nieuws ehoort? iy weet ons altijdt wat?
Los-Cop. Jae’k of misschien neen, weetie wel dat droncke Keesie het sulcken strijt ehadt?
Tegen ien Boer tot Neel de Gonsen, in toe die track van leer,
(90) So riep hy ick scheyer uyt, maetie ic gevet iou ewonnen ick en wil niet meer:
Schalckert Wel dat compt te giestich hach! hach! hach! hey ick lachmee schier slap
Los-Cop. Al de luy jouden hem uyt in riepen droncke keesje gaet in eet noch ierst wat mier pap
Ier jy tegen ien man wilt kijven of slaen.
Maer hoor schalkert wilje mee hier by om ien pijntie gaen?
Schalckert (95) O neen borst raeckten ick met jou daer weer ant kitten
Ick sou vreesen dat wy daer weer souwen ien donckertie blijven over sitten,
Jy kunt doch nimmermier scheijen ie hebt loof ick altijt pick an iou gadt:
Los-Cop. Wat ien struijf com gaenwe van deuse borste krijghe wy der flus oock wat
Tot laegenoots, doch wilie niet so meughiet laten blijven,
(100) In wy selle iou dan voortaen voor een ootje int sijffer schrijven:
Schalckert Dat meugie doen ic moet gaen, dat is gang. Los-c. in ic dit in.

[fol. A4v]

Eerste Deel. V. Handelingh,

Los-Cop. Wat is hetooc moy datmen hier altijt in can raken nae sijn sin,
Doch onder de beurs in het tonnetie daer oock niet minder,
Ist niet waer borsie? jou mien ick daer ginder,
(105) Quamie mee an kuijeren deus daegen of heb ick ien onrecht
Jelijckt op ien duijt hiellen dal die selfde knecht
Jy seijde datie uyt den Nijsel quamt van het Princesie,
Maer ie maet die beclapte iou in sey datie quamt uyt het flesie
En wilie nou oock mee so komt, ick gae nae de Cortegaert?
(110) Wel hey! ben ick droncke? of schemele men ooghen? nou sien ick dat iyt niet en waert,
Nou goen nacht Borsies ick ty daer heen, en wilie komen ien schuyfie halen?
Tis iou garen eschoncke asie wilt voor my in iou betalen.

Tweede Deel. I. Handelingh.

TRYNTJE BARENTS liggende over de deur.

Tryntje. Dat langh wachten is seper wel ien groot verdriet,
In het slimst van al is dat ic vrees dat hy van avent sel komen niet.
(115) In stracx word ick licht in huys eroepen om de lantaren te ontsteken,
Ier dat ic myn eygen hartebrekertie noch sel komen te spreken,
Maer ick loof hem dat so hy komt en spreeckt men weer van heylicken an,
Dat ick zijn eygen vrou sal worden, en hy mijn eygen man,
Want het is ien moy knecht wel ekliet in eriet in hy weet sijn weetie,
(120) In hy het oock so veul wel dat Schalckert (by hun so te rekenen) maer is een kaele neetje,
Al is die wat giestig, wat geef ic daer na? hy het niet weer dat
In as daer dat ontbreect, so gaet van de giestigheyt eeten wat
Maer dat is de leus, daer kanme al zijn lust me stelpen,
In giesticheydt mach schaers soo veul tot d’armoedt, as ien boon in ien brou ketel helpen,
(125) Maer wat of hun ophout, dat hy nou weer so lang blijft weg,
Ic sweer hem dat as hy comt dat ict hun ooc wel lustig seg.

Tweede Deel. II, Handelingh,

Lourens,

Soo ick nou aen Trijntie niet en raeck, so sel’k mijn leven aen gien Vrijster raken,
[fol. B1r]
In het sel aen my niet gebreken, of ic selt heylic van avent claer maken.
Se het me gistren avent vry wat troost gegeven al,
(130) Daerom* mien ick vastelijck dat het my nou niet kenne missen sal,
In sy hetme belooft precijs vande seven uren of ande deur te wachten
In na dat ick gissingh maec so is het nou op slag van half achten,
Och had ick nou het lock dat ick haer ande deur vin,
So mien ick wel dat ick de geluckichste vande hiele werelt bin,
(135) Doch ick mach wat anstappen, de kloc heeft noch gien half acht eslaghen.

Tweede Deel. III. Handelingh.

Schalckert. Tryn. Lourens.

Schalckert Wat doen de vrijers al om de vrijster te behaegen?
Ick hengel heen in weer staegh voor de deur vande mijn
In het con lichtelijc comen datse heur leven mijn wijf niet en sou sijn
Tryntje, Ay dat die uyls-kuycke nou so lang wacht, dat soume wel verdrietich vallen.
Lourens. (140) Ic moetme wel bedenkes mit wat woorden dat ic Trijntje sel bekallen
O bloet! is dat de vrijer niet die’k lestent by Tryntie vont?
Schalckert Jae hy ist ick weet dat sy nou ooc ande deur komen sel terstont,
Sie daer docht ick het niet, het komt recht uytna men seggen,
Hy gaet daer nae toe! in heur sien ick weer over de deur leggen.
Lourens. (145) Goen navent soete beckje: Tryn. In goen avont Lourens,
Heer! hoe langh laetie wachten hier oock ien mensch?
’kHeb hier wel ien groote half uyr over de deur elegen,
In hadie wat langer achter ebleven ick had in huys egaen in jy hadme in drie dagen niet weer aende deur ekregen,
Om de warheyt te seggen ick bin al vry wat esteurt.
Lourens. (150) Nou soete buysie verghevet me deus e reys, ick sel maecken dat het niet mier en beurt,
Com hier weer goe maets ’kselie weer of soenen dat niemes siet want ’tis hier duyster.
Schalckert Ick mach hier gaen schuylen inde stoep, op dat ick iens beluyster
Heur heymelicke praet, in wat daer al gaet om,
Lourens. Wel weest dan te vreen hartie Baerents, ick sel maken dat ick op ien aer tijt wat vroeger kom:
Tryntje. (155) As tis kees hebie gien way dorst nou seliet op ien aer tijdt beter maken,
In dat is steegh weer an. Lour. Nou iy selt ande veeter raken,
Jy bint de iennichste die ick in mijn hartie heb besint:
Tryntje. Jae vrijers woorden acht ic as pluymen die weyen licht inde wint
In ofse daer so wat heen praeten thet doch niet een beet omt lijf,
(160) In om de waerheyt te seggen ’kheb ooc al lang enoch geweest iou tijt verdrijf,
Wat sel het eynt doch weesen, gis ick van dit langh loopen?
Lourens.* Maer dat sal weesen liefstentje as wy daer van hoopen.
Tryntje.* Jae wel ick wou dat ick, dan wist wat dat dat wesen sou:
Lourens.* Maer dat ick allien jou man sel worden, in jy mijn eyghen vrou.
(165) Och! hartje barents, och kynt, ick hebje soo verbranghst, lief,
[fol. B1v]
Tryntje. Jae wel jy binter eentje om liefde te draghen: twaer best men jou voor een langst hief,
In dat op my niet waer, koopje gien brillen, of sie je deur ien kijker
Dat ick jou wat groots int oogh lijck. Maer je krijcht wel ien rijker,
Doch je mient misschien my niet, al trock ick my dat an.
Lourens. (170) Soo jy mijn Vrou wilt weesen, siet daer ick wort jou echte man.
Tryntje. Dat lijckt wel scheeren. Lour. Sie daer wiljet doen ick doet al sout men al mijn leven rouwen,
Tryntje. Licht dat ic het dee, maer je mostme vry wat wils geven trouwen.
Lourens. *Dat sel ick doen ick sweert by men keel, wiljet doen so geeftme de handt?
Tryntje. So licht ien knecht an te slaen, Lourens is vrijsters al grote schant
Lourens. (175) Kijck soete beckje, ick seltje ien reys met korte woorden segghen
Wat voor ien goet leven dat jy as jy my neemt selt mogen leggen:
Voor ierst sulje meughen smorghens so lang slapen as jou lust
Der sel niemant comen om jou te wrekken of te storen uyt jou rust
In asje opstaen wilt, so sel ic jou borst comen helpen antrecken in van achter rijghen,
(180) Ien servet sprien, botter steeken, bier tappen, in daer soo ien versnapelingtie by crijghen,
In vragen liefstentie lustie oock ien stuckie van dit of van dat
Souie dit niet meugen, proef dat iens: of eet ien beetie van dat wat,
In iou muyltjes sou ick jou swinters te veuren warmen, ien stoel setten en ien stoof rekenen,
In men broot noch men kaes sou ick met gien kerfje of met gien puntje tekenen,
(185) Noch iou te schrael houde van klieren of van gelt,*
In somma sommarum je sult al hebben en doen, watje selt begeren,
Wilie dit coopen of dat coopen iy hoefdt my niet komen te vragen om de bricken,
Ick sel al watter ewonnen wort iou in iou aygen handen beschicken
In as ick uyt ben sulje maer hoeven te seggen teghen de knechs
(190) Dit moet so wesen, dat doeje wel, in dat doeje averechts,
In ’tmieste werc datje doen sout dat sou wesen hieten en commanderen
Wat segie souie dan sulcke man aers wenschen kunne of begeeren?
Tryntje. Neen ick seeker niet maer Lourens gaet ie seggen al wis
Lourens. Ick sweer dat ick iou daer eseyt heb dat het waerachtich is
Tryntje. (195) Wel ick sou niet beeter keune wenschen, as so te leven
Lourens. Wel is het coop dan so wilt mee de hant geven,
Tryntje. Sie daer lustich en rustich de coop is claer,
Lourens. Daer smaeckt nou ien soentie op. Trijn. as het doet lief niet waer
Lourens. *Ick selie dan morgen van men vriende (troosie) versoeken laeten,
Tryntje. (200) Hoort lief, daer selle mee flus iens wel wat brieder of praten,
As ons volck te gast is die ick stric stracies sel heen brengen gaen
Daerse enoot binnen, in com iy dan over ien half uurtie iens weer aen
Lourens. Hoe soete beckie sou ick dan alries moeten van je scheyen?
[fol. B2r]
Tryntje. Och jaje want ick moet ons Volck uyt*te gast gaen leyen,
Lourens. (205) Maer hoe sel ick dan weeten of ie noch uyt of al weer in bint?
Tryntje. Daer weet ick raet toe, as ick uyt gae sel ick maeken datie inde stoep een feyl vint,
Dat sel het teyke wese dat ick uyt bin, in iou stommelinghs seggen
In so ons volck niet gaen en willen, so selie daer gien vynde leggen
En dan vry deyncken dat het men van avent niet en comt te pas,
(210) In so ie die niet en vint so meughie deyncken dat ons wat inde weegh ghecomen was,
Lourens. *Nou wel tot flusies hartje, troosie, beckje, ick sel dan weerkomen,
Tryntje. Nou segh ick Lourens al langh ghenoch voor ierst, flusies weer twie voor ien enomen,
Lourens. Dat smaeckt Liefstentje, ay geefme daer doch noch ien,
Tryntje. Ick moet nou gaen, asie flusies weer komt krijgjer vor ien wel tien.

Tweede Deel. IIII. Handelingh.

Lourens. *(215) Jae wel ick segh noch, dat ien soentje van ien Vrijster wel een groote vreucht is,
En principael as het so soetjes van een Meysje is, die selfs de witte deucht is,
Ick wou seker dat de tijdt al om was, in dat ick Trijntie al sach komen*weer,
Of dat icse iensies mocht strokelen na men eygen sin, van boven neer
Lubbert sou wel inde wey willen, kon hy daer maer raken in,
(220) Inse sou niet hoeven te deyncken, dat ic allien maer stijf inde kaken bin,
Neen ick seker, ick sou het doen, also waer as ick leef,
In laten de beste Juffer die hier opde kamer is, al mocht ickse krijgen half te geef.

Tweede Deel. V. Handelingh.

Schalkert. Daer heb ick moy elegen daer ick al heur pratery kon an hooren,
Hy macher ien praetje om legghen, maer hy seljeme in dat gat niet booren,
(225) Ick selder hum ien aer schot voor schieten, hiet ic aers as ic hiet,
Hy mijn Trijntje krijgen, neen, neen, wech, wech ic en ly dat niet,
Ick hebber te veul moeten om edaen, om nou ien blauwe scheen te loopen,
Tis beeter dat hy die crijgt, hy kender beter ien swarte kous overstropen
As ick, want hy hetse te coop al emaekt a la sloderie,
(230) Gelijck ick daer ginder oock rechte voort een staen sie,
Tis nou de nieuwe snof, in men maecktse vant selfde laken als de klieren
Maer datset niet uyt suynicheyt doen dat selme niemant me lieren,
In so mach hy oock schroeve met ien paer swarte crijght hy ien blaeu scheen.
[fol. B2v]
Maer ick die te haelen, en hy Tryntje te krijghen? dat ly ick niet, neen neen,
(235) O wat droes mach ick al denken ick kent hum niet beletten doch,
Ic weeter gien raet toe, in ic sou hem evenwel garen ien toot setten noch,
Ackrement men ellebogh ic heb daer inde stoep elegen maer twas gien gemack
Ic moet iens gaen bloemen, want ic heb van bangigheyt ekregen grooten kack,
Vresend dat ymant daer in mocht komen en my sien daer door hyt licht sou komen te weten,
(240) Ja had heur praetie wat lang eduert ick had licht in myn broeck escheten,
Maer nou ick het al ehoort heb nou baet het my niet ien beet,
Hy selse krijghen in ick niet, maer wat duyker of ick oock gien raet en weet?
Ick sel hem bedriegen ick heb nou goe raet evonde maeties,
Om hum op heur in heur op hum te maeke vry wat quaeties,
(245) As sy met heur volck uytgaet en het de feyl inde stoep eleyt
Gelijc ick gies datse doen sel, want ick heb ehoort datset het eseyt
So sel ic ier hy comt die lustig beschijten, in comt dan men Joncker,
In wilder nae tasten waer datse is in het doncker,
So sel hy sijn handen moy bestruyven met ien kaujyse warm en vars,
(250) In miene dat Trijn hun bedrogen het in worden heur misschien wars
Jae wie weet hoe hy sel tieren in de Meyt daerom uyt schellen?
In wel de helft toe mier com ic hum daer nae mit de bruyt quellen,
Die raet is goet beget ic wou datse uyt was in datter de veyl al lag,
Ic souse bestruyve niet weynigies, maer so veul as ic mag.

Derde Deel. I. Handelinghe.

TRYNTJE Met de Lantaren ende Feyl.

(255) Waer legh ickse nou best daer hyse licht can vinden?
Tis moy duystertjes hy selder na soecken moeten als de blinden,
Legh ickse hier dat is te wilt om soecken, en legh ickse daer,
Tis ooc gien deeg onse vrou of men miester mochse worden gewaer,
Daer moetse evenwel leggen, al souder ien kynt af komen,
(260) Ick moetse mee quyt maken nou ickse me heb voor deur enomen,
Ja wel wat ien futsel, nou gis ick schorter aen moer al weer wat?
Altijt as ick haestich bin het onse vrou wat vergeten, nou een ditje dan een dat,
Comie Miester? Comie vrou? tis hier kout, denct dat het hier geen lust langh te staen is,
Ick weet het mieste volck over ien half uyr daer al na toe egaen is,
(265) Tis winter dach nou, ien de luy dieder wesen sullen binnen miest out.

Derde Deel, II. Handelingh.

NIES-KALS, Met heur Man.

Nies, Om de waerheyt te seggen Trintie, ic bin me deur in weer deur cout
Tryntje. Wel vrou om de warmt te krijgen so laten wy wat rat voortstappen.
[fol. B3r]
Nies. Trintie ick souie wel wat vertelle maer ie most niet uyt school klappen,
Je kent die vrijer wel? die ic jou lestent wees, die so properties treet
(270) In de wy het Juffertie hieten? Trin. Ja! ja! ick weet, ick weet,
Nies. Wel die vryt op boom dwars sloot nou, in hy is met heur soo diep in vryen,
Dat sy hum trou belooft het, in hebben wil, maer de vaer wil het niet lijen,
Hy is hum niet rijck enoch: seyt hy: in hy het de dochter edriecht te slaen,
So sy hem mier ansprack, in de vryster is daer op iens claps deur egaen,
(275) Nae de vrijers toe, in daer die hiele nacht voort blijven slapen,
Maer noch dorst doen het knechie van heur niet ien soeticheyt rapen,
Maer hy maeckte datse weer gingh sanderdaeghs by de Vaer:
Tryntje.* Ja wel wat ick al hoor Vrou! ja seper is dat waer?
Ic had hum al veur sneger an esien: want het lijct een arge prater,
Nies. (280) Tis de luy niet an te sien, maer had ick de meyt eweest ick hadt edaen als de Vrijsters deden opt water,
Die de knecht onder heur drien lestend hebben eschout,
Seecker ien mensch moet dan vry wat tegens de knechs wesen, diemen voor zijn eygentie hout.
Maer Trijntie waer wilie dat heen? hier dit in, komt herwaerts,
Dit is de naeste wech om te gaen derwaerts:
Tryntje.* (285) In ic gae altijt dat heen. Nies. wel kijnt dat is immers veer wt de weeg,
Neen Trijntie dat dit heynder is, dat schielt noch wel ien hiele steeg.

Derde Deel. III. Handelingh.

SCHALCKERT.

Ic loof niet datter ien swaerder last is as ien rype stront te dragen
Ick souw wel ien wint laten, maer ick vrees dat ick daer met ien ien Engelsman sou uytiagen,
Gelijck de vrijer buyten Uytert inde hulck beurden op het bedt,
(290) Neen tis beter een lustige kau-jyse op de Feyl eset,
In dat ic al evewel in men broec scheet ic sout niet keunnen betren,
In het sou lichtlijc keunen beuren als ic men broeck niet dra ghenoch kon los vetren,
Of dat ick noch wat wachten wou nae de feyl, doch ick gis dat die daer nou wel leyt,
Want het is opt tipje dat de Vrijer weer te komen het eseyt,
(295) Om daer nae te comen sien, in het sel niet lang aenlijen, of hy selder na komen kijcken,
Hier leyt de Feyl! ic mach nou vry mijn broec afstrijcken,
Hier is niemant diemen siet: o bloet! dat is voor ierst alvry wat ontlast,
Hy sel ien moy hoopie stront grypen as hy na de Feyl tast,
In hy sel op ien aer tijt, gis ic wel daer niet mier komen na soecken,
(300) Maer as hy sen handen bescheeten vint? hoe duyvel sel hy vloecken
[fol. B3v]
Ierst op de meyt, daer nae op de feyl, op het huys, op de stoep, in op de stront,
In ick wil hem niet quaets wenschen, maer ic sou wel mogen sien so een lustige lourt in sen mont,
Heer! wat is dat oock ien hoopje? nou ick het aensie selve,
Daer is stronts genoch voor hum te kauwen in voor sulcke elve,
(305) Nou ic mach men broec opbinden, in daer ginse so lang blijven staen,
Tot dat ic esien heb wat datter as hy of sy comt al om sel gaen,

Derde Deel. IIII.* Handelingh,

LOURENS,

Tis seker ien goet teycken, dat de Meysjes trouwelic beminnen,
Hoewel datmense de naem geeft datse licht van sinne binnen,
Want ick hebt nou bevonden al houwense heur wat trots en wat stuurs,
(310) Se brangden as ien backers oven, van binnen vol minne vuurs,
As het goetje rits is, daer is seeper gien houwen an,
Moer of Vaer mach daer wat teugen wesen, maer se willen trouwen dan,
In asse heur sinne eleyt hebben, soo en scheyen sy daer niet licht weer uyt,
Of daer most al vry wat besonghders comen, die heur begeeren sou willen tot sen eyghen bruyt.
(315) Maer daer heb ick gien noot of, want ien rijker as ick en sel na heur niet komen,
In Trijntje Barents het my nou voor heur eygen speciael anenomen
In datse mee vry wat lief het, dat toontse my hier mee nou,
Datse my hiete weer komen het, in datse een Feyl inde stoep legghen sou,
Die, as ick daer sou vinden, my sou wesen ien teecken,
(320) Datse uyt is, in asse thuys sel komen mit men brieder vant hylick sel spreken,
Ick moet iens gaen sien ofse daer leyt of niet,
Tis hier so doncker datmen schier niet ien hant voor sen ooge siet
Wel ick vind’ hier de Feyl niet, wel ofse die wel vergeten het,
Hout! het ruyct hier so vuns, offer ien escheten het,
(325) Ick moet hier noch iens tasten en voelen of icse daer niet en vin,
Foy! foy! daer vinde ickse, in se is bestront, nou sie ick ierst dat ic bedrogen bin,
In men hant is moy bestruyft, daer sel de Hoer de duyvel veur halen,
Foy! foy! ic spou het hert uyt men lijf, ick sweer ick sal het heur betalen.
Ba! Ba! is dat liefde? met ien so te scheeren de geck,
(330) So wou ick dat sy in die heur dit er aen het beyd te gaer hadden in heur beck,
[fol. B4r]
Ick miende dat alle dinge klaer was in nou het men deuse teef so uytgestreken,
Ba ba, so ic niet uytspuwen kan, so dunctme salmen hart breken,
Schalkert So lustich dat gaet al wel. Lourens. Ackerment hoe is mijn hant bestront,
Schalkert Tsel wel gaen mette maetjes, ick wou dat sijse oock vont:
Lourens, (335) Die Hoer, die Pry, die kronje, die meer, dat uytgebruyde vercken,
Ic wet ick morghen so sieck als een hont sel wesen, dat ic in drie dagen niet en sel kenne wercken,
Schalkert So geft hem klaes, spin vry nou het garen grof,
Lourens. Ick mach na de burgwal gaen, in wassen men hant daer wat of,
Ick vrees dat ick na de stront noch wel ien hiele weec sel stincken,
(340) In de Kortegaert voor de qualicheydt ien brande Morisie gaen drincken,
Och ick spou long in lever uyt, ier ic ande pomp kom.
Schalckert Dat bolmen so: doch ic moet hem volgen en sien watter voort gaet.

Derde Deel. V Handelingh.

TRYN-BARENTS. Weerkomende met de Lantaren.

Tryntje. Hoe bang was ick, daer terstont seker onderwegen,
Ick vreesde dat ic after tkerckhof ien sne in men beck sou hebben ekregen,
(345) Daer kwam ien olike Schobbiac, in die sprac en vattemen an,
In sey hoort susie, sta wat, in icksey wat wilje hebben man,
Ick moet voort, mit quamen daer twie met degens, diet vuer wt straet smeten,
In had het noch wat langer eduert, ic had wel huysen hoog ekreten
Maer aent Gravestraetje, daer de doots hoofde leggen, worden ick so verschrickt
(350) In al hadme daer ien de hals afesneen, ic had niet iens ekict noch emickt,
Ick docht och tmach hier spooken, ende giesten mogen hier waren
Och seyd ick lieven Heertje, wilme hier nou bevryen, datmen hier gien ongeluck mach wedervaren,
In die voort schoyde dat was ick tot dat ick hier quam,
Wortmen hier wat quaets edaen docht ic de Wacht selme komen helpen vande waegh op den Dam,
(355) Als ick maer luy roep se sullen my terstont bystaen,
Hoe maeck ick het nou best ick bin haest thuys, sel ick met de Feyl aen men zy gaen?
Neen dat en derf ick niet doen, want sach dat die men laet in,
Men soume licht vragen waer ick met de Feyl eweest bin,
In op ien aere tijdt op sulcke puncten letten,
[fol. B4v]
(360) Tis best dat icse laet liggen in ierst de lantaeren in huys gae setten,
Daer neemt de lantaeren in, in doet de kaersen uyt,
Foy? foy? hy het de feyl bescheeten, wat quel men de guyt,
Die schelm die dief, al wat hy eseyt het dat het hy staen liegen,
Comt hy hier die schelm om ien eerlijcke vryster te bedriegen
(365) Daer is hy niet goet genoch toe foy? dat is ien eerdief,
Hy my so uyt te strijken en seggen dat hy my het seer lief
Ick sweer dat ick hum men leven daegen niet meer en sel spreken,
Wie sou edocht hebben dat onder sulcken schijnheylich sou sulcken guytery steken?
Ba! ba! foy foy! wat of die schelm wel mient?
(370) Dat hy my so beiegent dat had ic seker aen hem niet verdient,
Doch tis my noch beter elockt ick macher niet veul van seggen,
Als die Meysies die heur laten van ien Vryer onderleggen,
Gelijck onderdaeghs is ebeurt opde burghwal,
Men miende dat moer pijn int hoofdt hadt, maer me dunct datse een kijntje halen sal,
(375) Ba! ba! foy! foy! jae wel of ick quaet bin ick moet met stil swijgen men moet koelen,
In noch ter sluyc in huys gaen, om men handt inde feyl te spoelen.

Vierde Deel, I. Handelingh.

LICHT-HART. BLYGEEST.

Lichthart. Waer wilie heen dan tot Claerties? B-G. Neen wat souwen wy daer doen binie dol,
Daer tappense hoeren maet en die kan op gien drie vingeren briet na vol
Lichthart. Inde Pieter Jacob dwars straet dan tot Sickjis daer selewe goe bier vinden in misschien noble basen,
Bly-Geest (380) Neen daer oock niet as ie daer wat te langh*leppert beghint d*Vrou vijementigh te raesen:
In verwijtje datje te lang met ie bier sit te klicken en op schuyfjes loopt,
Lichthart. Om dat ick ien aers kan iens had uyt edroncken in dat ickje weer had an eknoopt,
Bly-Geest. Laet ons dan in een hoerhuys gaen in daer een nachje overblijven,
Lichthart. Ja dat was so quaet niet maer se souwen der twie voor ien schrijven,
Lichthart. (385) In vaets bier toe geven. Bly-g. maer al evenwel waer gaen wee dan
Bly-geest. ’t Gelt my de waegehuur int ierste croeghje daer wy comen an
Laet ons liever tot de Princessen gaen daer vinden wy wel van onse kornuyten
Lichthart. Dats te veer uyt de weeg. B-g. In Rouwaen inde Koestraet dan Licht. Neen daer stietense men lestendt buyten
Om dat ick woorden had teugen ien aer knecht inde waert.
Bly-Geest (390) Opt hoeckje vande Boyen dan. Licht-hart. Jae kom gaene wy daer, dat is inde Kortegaert.

[fol. C1r]

Vierde Deel, II. Handelingh.

Waerdin, Licht-Hart. Bly-Geest,
Los-Cop, Lourens.

Waerdin. Vrienden wat lustje te hebben een pijntje Bier? of ierst ien Tobackje,
Lichthart. Ierst ien Tobackje, Bier lustmen niet. Blyg. Wel Lichthart wat snackje,
Toback sonder Bier dat is ommers al te droogh,
Lichthart. Tap in ien paertjens kan dan. Waerd. Wel. Blyg. Hoe wilje ten iersten seylen soo hoogh,
Lichthart. (395) Dat schaet niet, ien vaen an Toeback met vier schoone Pijpen moeten daer by wesen
In ien gladde kaert om veur tijt-verdrijf ien blaetie te lesen.
Los-Cop. t’Segens ’tlach borsies. Lichth. Wel Los-Cop wilje mit ons an,
Los-Cop. Ick kweet niet, hoe veul hebie al? Blyg. Dit is noch ons ierste kan
Los-Cop. Wel com an dan maer ick wil niet langh sitten blijven,
Bly-geest. (400) Wy mee niet. Waerd. Sie daer is Teback, in nou moet ick ses bier schrijven
In ien paertje voor de kaert dat is tsaem twie vaen,
Lichthart. Neen die sal ickie uyt der hant betalen dat in moeter niet by staen.
Kom ick in jy Bly-Geest ien roemsteeckie om ien paertie even,
Bly-Geest. Ja as ick sel com morgen weer, ick mocht het also lief geven.
Lichthart. (405) Ick en jy Los-Cop dan wie voor men kaer ien pyntie betaelt,
Los-Cop. Ick bin te vreen, maer die morst of versaeckt, of vals roemt, in en blaetje achter om haelt
Die sel tspul verliesen. Licht. Ick binder mee te vreden,
Hoe raeie root of swart. Los-Cop. Swart. Lichth. Ick moet de kaert geven. Los-Cop. Dat is niet as reden.

Vierde Deel, III. Handelingh.

Lourens.

Waerdin. Wat bliefie te hebbe: Lour. Hebie Brandewijn? Waerd. Ja die heb ick hiel goet,
Lourens.*(410) Langhme daer ien half mutsie of, want ic voor de qualijckheyt die drincken moet,
Foy Foy wat, dat sel ic so niet laten deur gaen mit ien stil swijgen
Ick sweer heur dat sy sel daer veur heur loon noch krijghen,
Waerdin. Ay Licht-hart schiet wat in maect deuse Man daer ien plaetsie by
Lichthart. Wel daer is plaets genoch, hy mach gaen sitten aen d’over sy.
Bly-geest. (415) Gelock den winner de verlieser het het qua enoch ic sel dat glaesie in men pens lappen,
In de kan is leegh, hier hey Waerdinnetje wilt hier weer wat in tappen.
Waerdin. Garen kyndertjes. Losc. Jy versaecktme Schoppen in je bint het spul quyt,
Lichthart. Dat lieghje ick wint, je mochter op passen jy bint de verlieser. Los-cop. Ick segh dat jy die zyt,
Bly-geest. Tis van te veuren bedongen, wat wilje nou krakeelen,
[fol. C1v]
(420) Men kaer gien onghelijck met morsen of versaecken te speelen.
Lichthart. Ick scheyer uyt liever asie daer soo nau op siet,
Los-Cop. Hoe je wilt veugeltje al wou jy ick sou self willen niet.
Bly-Geest Com wille wy liever ien giestich deuntie singhen,
De Waerdin sal ons helpen in wy sullen me kaer so ien glaesie toe bringen,
Lichthart. (425) Ick binder me te vreen isser al etapt inde Kan,
Los-Cop. Com Bly-geest laet ons het beginnen dan:

Stem: Corisque u moet ick vraghen.

Hay tsa lustich vrolijck wacker
’tSuffich treurich dient ons niet,
Kyck dit glaesie gelt jou Macker,
(430) Tis ien Lantsert die’t jou biet
Ondert ’tsinghen van dit Liedt,
En hy sel het leeghen
Door syn krop,, van het sop
Soo jyt me wilt veeghen.
2 (435) Wat vertoefie nou dus langher
Waerom seghje neen noch jae,
Soo je bint ien Bolleffangher
Seght je sult het hem doen nae,
En wyst met jou vinger drae
(440) Aen de kant vant glaesie
Datjer mee,, bent te vree
As ien nobel Baesie.

3 Sout niet lesschen ien cleyn dorsie
Dat is met ien dronck braef uyt,
(445) Nu is het jou beurt dan Borsie,
Lapt het mee iens inje huyt,
En wyst eens wat dat beduyt
Sulcken glas te lichten,
En brenght ’tvoort,, soo’t behoort
(450) Lustich wilt niet swichten.
4 Dat is uyt nu moet den darder
Oock syn keeltje maken ree
En het Glaesie brengen varder
Als de eerst en tweede dee,
(455) ’tSal syn Bolleffangher mee
Voorgoet voer verstrecken,
Is hy kout,, Jongh of out
Om hem mee te decken.

Bly-Geest. Wat wat je leppert al te langh wel seker dats te olick,

Vierde Deel, Vierde Handelingh.*

Schalckert.

Schalckert (460) Wel Mannen hoe vaerje al hoe nu Blygeest alweer vrolick,
Bly-Geest Waerom niet, een Jonghart en treurt niet hou daer het geldje borst
Lichthart. Wilje met ons an? Schalck. Neen ick com maer iens drincken voor den dorst,
Vroutje tapt iens of is dat te lang werc so wilmen iens scheppen
Waerdin. Alree Man, daer can ick hiel lustich men handen toe reppen,
Schalckert (465) Wel goenavent hoe ist al vaer vind ick jou hier,
Jy moet iens met men drincken ick brenghtje ien reys avoes ien half bier,*
Lourens. Ick danckie hooghlijck, men lust gien bier ick heb hier ien Brandewijntje,
Schalckert Wel Lourens wat hoor ick, sel ick jou veul ghelucx wenschen mit Trijntje
Ick hoor datie Bruygom bint in datie heur hebben selt,
Lourens. (470) Ick? wat ien struyf deynckt dat niet. Schalck. Tis men nochtans voor warachtich vertelt,
In datie heur vrijt dat weten luy ghenoch dus wilt het vry bekenne,
Lourens. Ick heb heur veur desen wel evrijt, maer ick heur nou te willen, [fol. C2r] neen ick had liever dat de droes haer mocht schenne.
Schalckert Wel waerom Lourens het is nochtans in lustige en brave tas,
Lourens. Jae wel dat machse doen maer ier ick heur sou nemen ick wod liever dat ick levendich begrave was.
Schalckert (475) Dat seghje so maer je mient het niet, het heylick is al klaer soo ick heb hooren seggen
Hoe meugie het lochenen ick weet dat iy iou Liefde op heur hebt gaen legghen,
Lourens. Ja maer nou niet mier ick scheyer nou van. Schalck. Jae as ien Boer van ien bockende Koeck,*
Lourens. De Duyvel haelme so ick mier Trijntie Barents versoeck,
Los-Cop. Jy hebtse misschien al versocht. Lour. Neen, neen. Schalck. Ick mien nochtans ia. Lour. Hoe meughie me so quelle,
Schalckert (480) Waerom loggen iyt? Lour. Om dat ickse niet en wil. Schal. Waerom? Lour. Hoor ick saltie vertellen:
Ick heb heur lief ehadt in evrijt gelijck ick loof ie al tsamen miest weet
In so het scheen sy hadme mee lief doch se hiel het tot van avent sekreet,
Kort om wy maeckte de koop claer in doe ick sey dat ickse sou versoecken laten
Doe seyde sy hoor liefstentie daer sullen wy flusies wat brieder of praten
(485) As ons volck te gast die ick licht terstont sel brengen wech,
In op datie weten meucht of ick uyt bin so sel ic maken dat ic lech
Ien Feyl inde stoep, in asie die daer sult vinden daer an weten
Dat ick men volck gaen brengen bin daerse sinnen ten eeten,
Maer vindie die niet so deynckt dat het men niet en comt te pas
(490) Daer me scheyden ic in quam daer nae sien offer de Feyl ooc was
In doe tasten ick in ien warme stront die op de Feyl leyde,
Ba, ba, foy, foy. Schalck. Hach, hach, hach, hey, dat my dat eschiet was ick souder of scheyde
In laten heur diese is. Blyg. Wat seghie tasteie in ien stront!
Lichthart. In ien stront! Lour. Ja. Losc. In ien stront, in ien stront? Lour. Ja ja in ien stront, maer ick wenstese heur wel inde Mont.
Schalckert (495) Ien stront, foy ien stront, ick sou wel spuwen dat ic so hoor praten
Bly-Geest Al had ickse so lief as men Moer ick sou heur dan verlaten.
Licht-hart In ick wou wel ien schellem wesen so ick heur mier toe sprack,
Los-Cop. In ick had liever ewilt dat de stront in heur Mont stack.
Bly-Geest Tis de Duyvel te gheestich as ick denck op dees vreemde streken
(500) Ick moeter om lachen, hach, hach, hey, ie hant inde stront te steken,
Wat foy de Duyvel. Lour. Ja wie sou dat edocht hebben van de Meyt,
Ick miende dat het al deeglijck spul was in datset had uyt liefden eseyt.
Licht-hart Was ick as iy ick gingh men ongluck heur morghen klaghen
Lourens. Ick wou liever dat sy den hals brack ier ick heur ansprack weer men leven daghen,
Los-Cop. (505) Wel seker thet ien stront te beduyen in iy bint daerom quaet seer,
Licht-hart Ick wou de peys weer maken, in ick sou iou raen datie de peys maeckt weer
[fol. C2v]
In datse niet quaet en wort maer iou wilt vergheven
Datie van avent bint after ebleven.
Lourens. Dat lijckt wel scheeren, ick wensch heur liever dat haer hael de Droes,
Al tsamen. (510) Hach, hach, hach, hey. Losc. Com wilwe haest gaen. Lichth. Ierst iens ghedroncken nou avoes,
Bly-geest. Waer staet ons gelach Losc. Siet wat ons Kan het voor tekenen:
Waerdin. Daer staet drie vaen. Lichth. Elck ien Schellingh. Waerd. Sel ick niet te goet rekenen,
Bly-geest. Neen wy moeten gaen. Schalck. Wacht wat ick wil mee,
Hoe veel heb ick ehad. Waerd. Dat ick weet niet meer as twee,
Schalckert (515) Nou goen nacht Lourens. Losc. Wel gaenwe al tsamen,
Bly-geest. We gaen mit ons vieren van daen daer we maer mit ons twien quamen.
Lourens. Hoe veel moetie hebbe voor de Brandewijn ick mach oock gaen,
Waerdin. Drie stuyvers. Lour. Daer, nou goen nacht. Waerd. Goen nacht Vrient komt astie lust iens weer aen.

Vierde Deel, V. Handelingh.

SCHALCKERT, LOS-COP, LICHTHART, BLY-GEEST.

Wil ick wat seggen Confraters watter van is. Blyg. Ja. Schalck. Neen ick wil het liever swijgen,
(520) Tis beter esweeghen, want asjet voort seyde ick mocht der licht hinder van krijgen.
Los-cop. Sie daer duympie op. Lichth. Ic sweerie dat ict niet seggen en sal,
Bly-geest. Wat sieie ons veur sulcke langhtongen an dat wyt seggen souwen binie mal.
Schalckert Wel hy mient dat de Meyt de Feyl bestront het maer ick hebse bescheten,
Lichthart. Je lieght loof ick. Blyg. Gants lyden had ick dat eweten
(525) Hoe lustigh souwen we hem hebben equelt,
Los-cop. Ick hebie belooft te swijgen maer ick sel niet kennen, in tis waert dat men het vertelt,
Schalckert Daer doeie men onreyns me. Blyg. Wel iy hebt de stront niet ekregen,
In het waer iammer eweest hadie dat voor ons esweghen.
Schalckert Wel gaeie dat heen tsamen. Losc. Wel neen of wel iae,
Schalckert (530) Com ick mach dit heen mee gaen want het is men even nae.

Vyfde Deel, I. Handelingh.

NIES KALS en TRYN aende Deur.

Nies Kals. Maer Trijntie wat beurter al, ia wat sietmen al ghebeuren,
In om de warheyt te seggen je hebter gelijck an ick soume daer me om steuren,
Tryntje. Jae Vrou daer an kan ick nou sien dat hyt al elooghen het,
Nies Kals. Jy bint wel gheluckich dat hy iou niet aers bedrooghen het
(535) Als mennich Meyt geschiet die heur Vryer in heur eer wort gelijck quyt,
[fol. C3r]
Tryntje. Jae dat meuge lichte koyen wesen, maer ien eerlijcke Dochter dat niet en lyt,
Nies Kals Ja lieve Moer tis jou soo al niet wel wijs te maken,
Ick sou wel mienen beurde dat niet daer souwen soo veul Kyeren niet uyt te Minne raken
Tot Ossaenen, Buycksloot, Sardam, Diemen, Touwer-Kerck en daer,
(540) In de Moer gaet voor ien eerlijcke Dochter, en voor ien Vryer de Vaer.
Tryntje. Ick loof dat wel Vrou maer se binne daerom niet te beter,
Nies Kals. Dats waer, maer dat icse jou noemen sou wel gelooft kynt ic weter
So mennigh in Stadt dieje noch wel kenne sout,
Maer Trijntje hoe keunjet hier harde tsioch ick ga tis men hier te kout.

Vyfde Deel, II. Handelingh.

Tryntje. (545) Ja wel ick sou het wel licht gheloven Vrou je hoefdentmen niet te sweren,
In ick geloof dat hier oock wel Meysies sinnen die oock wel ien Vryer souwen willen begeren
Om iens mee te proeven de Liefdens soeticheyt,
Jae om de waerheydt te segghen dat ick niet drae in troude ick worde mee wel licht verleyt.

Vyfde Deel. III. Handelingh.

SCHALKERT.

De tijt is haest om datse my bescheyen het ick mach daer al mijn best nae toe tyen
(550) Lourens heb ick daer al uyt epickt hy is nou al moe tvryen,
Hy het verswooren by heur te comen weer,
In licht datse my nou anslaet as ick het van heur begeer,
Het moet iens gewaecht wesen, ien Vryer moet stout wesen,
Kijck wat ien gelock sy wachtmen schijnt het al over de Deur,
(555) Ick gae daer iens na toe in legh daer ien praetie met heur.

Vyfde Deel. IIII Handelingh.

SCHALKERT, TRYN.

Wel Trijntien wel Moer, wel kynt heb ick jou so drae verlooren
Daer ic iou tot de ienichste van mijn aygen santinnetie had verkooren
Tryntje. Wel hoe mienie dat? Schalck. Hoe nae weetiet niet, maer datie bint de Bruyt,
Tryntje. Met wie sou dat wesen. Schalck. Hoe slecht is Moer met Lourens Tryn. Met die guyt,
Schalckert (560) Jae Moer hoe koel keunie iou houwen, hy het het hum gistren vermeten
Ontrent over achten op ien plaets in iy wilt het nou al kacx niet weten,
Tryntje. Het hy dat edaen? Foy, het hy iou sijn parten vertelt tis hum seker ien eer,
[fol. C3v]
Schalckert Wel wat is dat? ist niet waer? hy vryde iou ommers. Tryn. Neen ick en hy niet weer,
Schalckert Wel waerom Trijntie? Tryn. Om dat die schelm men het bedroghen
Schalckert (565) Hoe na het hy iou ien flits inde hant esteken of wat elooghen,
Tryntje. Hy het eloogen in in men hant esteken Heer bewaer men Mont,
Schalckert Ay lieve seght doch wat. Tryn. Niet veul beter as ien stront,
Schalckert Wel hoe komt dat by. Tryn. Wel hoor ick seltie segghen:
Ick had hem lief en ick sou onse Feyl inde stoep legghen
(570) Die as hy daer vinden sou soo veul as hum sou hebben eseyt,
Dat ic hum van dien avent spreken sou in hy hetse vol stront eleyt
In doe ick de Feyl in Huys wou nemen foy as ick daer om deync sou’k wel spuwen,
Want de gedachten doen ien menschen ien dingen altijt vernuwen
Soo heb ick in ien groote warme dreck etast,
Schalckert (575) Wat dunckie van die treck, wat dunckie van die gast,
Tryn. Wat soumer van duncken, men dunckt dat het ien schelm in en guyt is
Schalckert. Soo is het dan niet waer dat Trijntie Barents sijn Bruyt is
Tryn. Ick sen Bruyt wesen neen ick seker ick sach hum liever hanghen die galghe brock,
Schalckert Dat mienje niet in errenst, dat seghje maer int ’tjock,
Tryn. (580) Neen ick mient. Schalck. Wel Trijntje wat hoor ic mien jyt seker?
Tryn. Ja ic waraftich het is maer ien rechte logenaer en ien winbreker
Schalckert Wel Trijntje Barents ick die jou heb so langh evrijt
Ebeen, enoot, evleyt, edient, e-eert altijt,
My hebje verlaten om mit hum as mit jou Man te leven
(585) Die jou ien stront met verlof ijet voor je danck egeven.
Wilje my nou noch an nemen voor jou eygentje soo doet,
Maer ick bin so rijck niet as hy ic kent, ic en heb niet so veel goet
Doch ick kan wel de kost voor ons beytjes verdienen,
Wat seghjer toe wilje my het iae woortje verlienen?
Tryn. (590) Ja wel ’thooft staet men soo licht van spyt in de sinne soo stelt
Dat ick het wel licht doen sou, in ick sie oock op gien goet of op gien ghelt,
Schalckert Wel Liefstentje wilje men dan in ghenae ontfanghe?
Ay hartje ick beloofje men trou wil my jou hant oock langhe,
Tryn. Sie daer de moet is men soo vol ick doet daer kom af datter kom,
Schalckert (595) Ghy bint dan myn eyghen Bruyt. Tryntje. En jy mijn eyghen Bruygom,
Nou goen nacht Lief dan tot morgen tis rechte voort laetjes,
Schalckert Ick hou jou woort voor vast in voor gien slechte praetjes,
Tryn. Ick oock niet, in ick sweert soo waer nou as ick leef,
Schalckert In ick jou tot ien goen nacht daer op sit soentje gheef.

[fol. C4r]

Vyfde Deel. V. Handelingh.

Bly-Geest. (600) Wel Schalckert jy en weet niet hoe dat het is toe egaen
Tis de Schoenmaker inde Halfsteeghs Moer die had ien Bout tot Pieter de Cocks te braen
Veur an inden Nes, in heur Seun die quam dat te weten,
Die met de Moer twistich is, hy docht hy wou daer mee van eeten
In heur mit heur gasten nae de Bout laten wachten,
(605) In streefde daer by tijts heen ontrent half achten,
Maer hy kreegh voor antwoort dat de Bout noch niet was gaer
Dies wou hy flus weer komen, in sen Moer haeldese ien half uurtje daer nae van daer,
In hy quam juyst daer nae an de Meyt vraghen ofse al ghenoch was, in ofse hem die wou langhe,
De Meyt die wist datter noch ien aen Spit lach die gingh heur gange,
(610) Haelde hum de Bout die ien aer toe quam,
Die hy nae Huys sleepte in lustich van at, in daer noch ien gast toe nam,
In doe sy moyties evult hadden hun graghe maghen
Gingh hy die half ghecluyft nae sen Moers draghen,
En sprack kijck hier Moer daer brengh ickie jou Bout,
(615) Wel sprack de Moer ick mach wel lyen (ick heb de mijn) dat jy die hout,
Maer ’sanderdaeghs quam het volck die de Bout toe quam die ierst halen,
Doen wast waer isse? Wel sey de Meyt de Schoenmaker hetter ien komen halen,
Men gingh daer nae toe om te sien of het was waer,
In men vont het soo te wesen, hy most de Bout betalen met het braen te gaer.
Schalckert (620) Dat is te kluchtich, maer ick selie wat segghen maer je most het swijghen,
Bly-Geest. Dat sel ic wel doen. Sch. Ic bin Bruygom in ic sel Trijn Barents krijghen,
Bly-Geest. Dat loof ick men leven niet, wel veul ghelucx dan,
Schalckert Ick danckje seer, wilje men Speelnoot wesen. Blygeest. Wel ick neemt an,
Wanneer selje Trouwen mienie noch veur Vastelavont Maetie?
Schalckert (625) O jae’k kom gaen wy ick moet legghen mit jou noch ien praetie,
Hoe dat ick daer doch al an eraeckt bin.
Bly-geest. Ick volgh, gaet veur. Vrienden hebie verstaen den sin
Soo gis ick sel het iou wel ien verwondering gheven,
Maer deynckt dat sucke dinge hier in Stadt wel worde bedreven.
(630) In isser ymant wat eraeckt in ’tspreken of wat eseyt,
Hy wilt hem’tniet antrecken of het wort licht de waerheyt.

EYNDE.

[fol. C4v: blanco]

Tekstkritiek:

fol. A1r Stad-huys er staat: Sad-huys
De aanduiding van sprekende personages staat geregeld een
vers te hoog of te laag, of zij ontbreekt. Dit is hier aangepast.
vs. 13 gaet er staat: gate
vs. 16 besegelen er staat: beselen
vs. 30 scheyncken, er staat: scheyucken,
vs. 130 Daerom er staat: Doerom
voor vs. 173, 199 en 215 Lourens. er staat: Loureus.
vs. 185 van klieren of van gelt, sic; van gelt of van kleren, zou rijmen
vs. 204 uyt er staat: nyt
vs. 217 komen in plaats van een tilde staat hier een trema
voor vs. 307 Derde Deel. IIII. Handelingh, er staat: Tweede Deel. II. Handelingh,
vs. 380 langh leppert beghint de er staat: lang h leppert beghint d
voor vs. 410 Lourens er staat: Loureus
voor vs. 460 Vierde Deel, Derde Handelingh. er staat: Vierde Handelingh.
vs. 467 bier er staat: hier
vs. 477 Koeck, er staat: [...]oeck, (inktfout; in ex. KBH 504 B 283 is de K wel leesbaar)
vs. 553 is een weesrijm

Boertighe KluchtVAN DE FEYL,Na den sin.’tHet een Stront te beduyen.________________________________Vertoont op de oude Camer In Liefd’ Bloeyende.Den .29. October. Anno 1628. In Amsterdam.

’t AMSTERDAM.____________________Voor Willem Jansz. Wyngaerts, Boeck-verkooper woonende inde Gasthuys-steegh byt Stad-huys.* 1628.

Opdracht,Aenden eersame, Voorsienige ende Const-lievendeJongh-man, Sr. P. R. Visscher, Secretaris ter CamerIN LIEFD’ BLOEYENDE.

Personagien.

Eerste Deel. I. Handelingh.SCHALKERT.

Eerste Deel. II. Handelinghe.

Eerste Deel. III, Handelingh.

Eerste Deel. IIII. Handelingh.SCHALCKERT LOS-COP.

Eerste Deel. V. Handelingh,

Tweede Deel. I. Handelingh.TRYNTJE BARENTS liggende over de deur.

Tweede Deel. II, Handelingh,Lourens,

Tweede Deel. III. Handelingh.Schalckert. Tryn. Lourens.

Tweede Deel. IIII. Handelingh.

Tweede Deel. V. Handelingh.

Derde Deel. I. Handelinghe.TRYNTJE Met de Lantaren ende Feyl.

Derde Deel, II. Handelingh.NIES-KALS, Met heur Man.

Derde Deel. III. Handelingh.SCHALCKERT.

Derde Deel. IIII.* Handelingh,LOURENS,

Derde Deel. V Handelingh.TRYN-BARENTS. Weerkomende met de Lantaren.

Vierde Deel, I. Handelingh.LICHT-HART. BLYGEEST.

Vierde Deel, II. Handelingh.Waerdin, Licht-Hart. Bly-Geest,Los-Cop, Lourens.

Vierde Deel, III. Handelingh.Lourens.

Vierde Deel, Vierde Handelingh.*Schalckert.

Vierde Deel, V. Handelingh.SCHALCKERT, LOS-COP, LICHTHART, BLY-GEEST.

Vyfde Deel, I. Handelingh.NIES KALS en TRYN aende Deur.